Ocena:
Książka jest zabawną i edukacyjną lekturą, która romantyzuje leśny styl życia, zapewniając wgląd w unikalną kulturę, która żyje w harmonii ze środowiskiem. Jest uważana za klasyczne studium, które rezonuje ze współczesnymi tematami społecznymi.
Zalety:Wciągająca i wnikliwa książka oferuje fascynujące spojrzenie na kulturę, która rozwija się w harmonii z naturą i relacjami międzyludzkimi. Jest postrzegana zarówno jako rozrywkowa, jak i edukacyjna, przemawiając do czytelników z różnych pokoleń, którzy uważają ją za istotną i prowokującą do myślenia.
Wady:Niektóre recenzje wspominają, że książka romantyzuje leśny styl życia, pomijając negatywne aspekty i przypominając bardziej fikcję niż etnografię. Może to prowadzić do braku krytycznej analizy opisywanej kultury.
(na podstawie 5 opinii czytelników)
The Forest People: Africa's Pygmy Tribes Along the Congo River - their Hunter-Gatherer Culture, Village Customs and Bond with Nature
W latach pięćdziesiątych antropolog Colin Turnbull mieszkał wśród Pigmejów nad rzeką Kongo przez trzy lata - jest to jego relacja z życia wśród plemion.
Żądny przygód jako młody człowiek, w momencie przeprowadzki do Konga Turnbull miał już kilkuletnie doświadczenie z Afryką i jej wiejskimi kulturami. Chcąc przedstawić szerszej publiczności ludy pigmejskie, poszukał domu w jednej z wiosek i przedstawił się mieszkańcom. Szybko stając się popularnym w okolicy ze względu na swoją uprzejmość i pełne szacunku maniery, Turnbull prowadził dziennik i robił zdjęcia mieszkańcom, odnotowując ich zwyczaje i dynamikę jako społeczności plemiennej.
Szczegółowo opisuje wzajemne relacje między samcami i samicami plemienia, a także rywalizacje i konflikty między młodszymi pigmejami. Małżeństwo i związane z nim obowiązki definiują plemię, ze złożonymi zwyczajami między istniejącymi i przyszłymi parami. Ponieważ plemiona żyją jako myśliwi-zbieracze, konieczne jest, aby wielu mężczyzn było wykwalifikowanych w zbieraniu mięsa, owoców i warzyw, a także plastra miodu - substancji cenionej przez pigmejów za jej smakowitość.
Turnbull nie zagłusza swojej narracji akademickim żargonem ani skomplikowanymi niuansami.
Znajdujemy tu raczej nieformalny, czasem nawet swobodny opis życia w leśnym plemieniu. Otrzymujemy poczucie osobowości i priorytetów.
Ta czytelność niewątpliwie pomaga nam lepiej zrozumieć życie Pigmejów.
