Les formes hybrides de l'criture dans le roman contemporain

Zawartość książki:

Twórczość Marguerite Duras ma problematyczny status wśród krytyków literackich: pojęcie hybrydyczności, które stosują oni do tekstów Duras w celu zdefiniowania tej marginalnej twórczości, jest dwojakie.

Po pierwsze, uważa się ją za wtargnięcie "poetyckich znaków" do powieści; po drugie, hybrydyczność jako charakterystyczny znak stylu "kinematograficznego" leży u podstaw mnożenia się efektów "wizualnych". Jednak twórczość Duras wykracza poza techniki "wizualne" / "poetyckie" i tworzy własne wartości.

"Widzenie" jej tekstów nie jest opisowe; nie determinuje wyobraźni czytelnika. Jest rytmiczne, prozodyczne i ustne. Niniejsza książka po pierwsze bada relację między tekstem a filmem w dyskursie krytycznym, aby zastanowić się nad pojęciem "wizualności".

Po drugie, analizuje koncepcję hybrydyczności opracowaną przez krytyków literackich, koncepcję, która miała charakteryzować twórczość Duras poprzez inne pojęcia, takie jak "pisanie filmowe" i "pisanie poetycko-romańskie". Na koniec analizuje, na przykładzie, tekst Duras znany ze swojego "hybrydycznego" charakteru.