Lepiej późno niż wcale: Od chłopca z kurhanu do bywalca sal balowych

Opinie czytelników

Książka o Lenie Goodmanie zapewnia urocze i interesujące spojrzenie na jego życie i karierę w tańcu towarzyskim. Podczas gdy wielu fanów „Tańca z gwiazdami” i „Strictly Come Dancing” cieszy się historiami i slangiem kulturowym, niektórzy czytelnicy uważają, że techniczne skupienie się na tańcu towarzyskim i brytyjskiej terminologii jest odpychające. Ogólnie rzecz biorąc, opinie są mieszane, niektórzy cieszą się lekturą, a inni czują się rozczarowani.

⬤ Uroczy i wciągający styl pisania.
⬤ Oferuje interesujący wgląd w życie i karierę Lena Goodmana.
⬤ Zapewnia wgląd w świat tańca towarzyskiego, szczególnie dla fanów DWTS i Strictly.
⬤ Zabawna lektura dla osób zaznajomionych z brytyjskim slangiem.
⬤ Inspirująca opowieść o pokonywaniu życiowych wyzwań.

⬤ Wielu czytelników uznało techniczne aspekty tańca towarzyskiego za nudne lub przytłaczające.
⬤ Niektórzy mieli problemy ze zrozumieniem brytyjskiego slangu i odniesień.
⬤ Kilka recenzji wspominało o braku dogłębnej eksploracji świata tańca towarzyskiego.
⬤ Zgłoszono problemy z kopiami książki, w tym brakujące sekcje.
⬤ Niektórzy zauważyli powtarzalność w opowiadaniu historii.

(na podstawie 194 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Better Late Than Never: From Barrow Boy to Ballroom

Zawartość książki:

"Lepiej późno niż wcale" to niezwykła opowieść o tym, jak człowiek urodzony w biedzie na londyńskim East Endzie późno odnalazł sławę, gdy został wybrany na głównego sędziego w programie BBC One "Strictly Come Dancing". "Len opowie o swojej nowej sławie, nie tylko o doświadczeniach w "Strictly Come Dancing", ale także w "Tańcu z gwiazdami" i spotkaniach z takimi gwiazdami jak Heather Mills-McCartney.

Ale prawdziwa historia ma swoje korzenie na East Endzie. A wczesne życie Lena nie mogło być bardziej East End. Syn sprzedawcy z Bethnal Green, spędził swoje młodzieńcze lata prowadząc taczkę z owocami i warzywami i kąpiąc się w nocy w tej samej wodzie, której używali do gotowania buraków.

Są też echa "Billy'ego Elliota". Chociaż Len był spawaczem w londyńskich dokach, marzył o byciu zawodowym piłkarzem i był bliski osiągnięcia tego celu, gdyby nie złamał stopy na Hackney Marshes. Lekarz zalecił mu taniec towarzyski jako lekką pomoc w powrocie do zdrowia.

Okazało się, że Len miał do tego smykałkę. Początkowo jego rodzina i współpracownicy kpili z niego, ale wkrótce dotarł do finału krajowego konkursu, a spawacze masowo przybyli do Albert Hall, by mu kibicować. Wraz ze swoją partnerką taneczną, a następnie żoną Cheryl, Len wygrał mistrzostwa Wielkiej Brytanii pod koniec lat dwudziestych i wkrótce potem przeszedł na emeryturę.

Zabawna i rozgrzewająca serce autobiografia Lena jest pełna szczerego uroku East Endu. "