Leonard, Marianne i ja - magiczne lato na Hydrze

Opinie czytelników

Wspomnienia Judy Scott, „Leonard, Marianne, and Me”, oferują żywy i osobisty opis jej doświadczeń na greckiej wyspie Hydra w latach 70-tych, przeplatanych życiem Leonarda Cohena i Marianne Ihlen. Poprzez szczegółowe dzienniki i fotografie, książka przedstawia unikalne spojrzenie na magiczne miejsce i czas, bogate w osobiste anegdoty i wgląd w społeczność emigrantów.

Książka opisywana jest jako dobrze napisana, wciągająca i pełna żywych obrazów, które przenoszą czytelników do Hydry. Wiele recenzji chwali szczerą i szczerą opowieść autorki, jej wnikliwe portrety życia na wyspie oraz włączenie osobistych zdjęć i listów. Czytelnicy doceniają autentyczność książki, szczegółowość i emocjonalną więź, którą wspiera. Została ona uznana za fantastyczną lekturę na lato i oferuje świeży głos w znanej historii o Leonardzie Cohenie.

Niektórzy czytelnicy uważali, że szczególny sentyment wyrażony przez autorkę o tym, że nie uważa się za godną uwagi, był nieuzasadniony i mógł umniejszyć wpływ narracji. Konkretna krytyka książki jest jednak minimalna, ponieważ większość recenzji jest w przeważającej mierze pozytywna.

(na podstawie 28 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Leonard, Marianne, and Me - Magical Summers on Hydra

Zawartość książki:

Leonard, Marianne, and Me to kronika czterdziestu lat częstych wakacji Judy Scott na greckiej wyspie Hydra z różnorodną społecznością artystyczną i jej przyjaźnią z piosenkarzem i poetą Leonardem Cohenem oraz jego legendarną muzą Marianne Ihlen. Ten pamiętnik, oparty na notatnikach i dziennikach Scott, zawiera incydenty z ich życia i ich wzajemnych relacji - w momencie, gdy zmieniały się one na zawsze - które nigdy wcześniej nie były omawiane.

Jak sam Cohen zauważył o tej książce, kiedy Scott wysłał mu manuskrypt do zatwierdzenia: "Szczególnie podziwiam szczegółowość i szczerość tego dzieła". Jedną z bardziej wyjątkowych cech tej relacji jest pojawiające się przyznanie, że autorka konfrontuje się z własną seksualnością, jak pisze: "Nie zajęło Leonardowi dużo czasu, aby rozpoznać, że bardziej pociągała mnie Marianne niż on, chociaż w końcu też go pokochałam". Książka opisuje również bardzo szczegółowo Hydrę na początku lat siedemdziesiątych - wyjątkowe miejsce wypełnione zadziwiającym pięknem fizycznym i nieporównywalną atmosferą spokoju i spokojnej energii.

Wyspa zawierała małą zagraniczną społeczność podobnie myślących kreatywnych dusz, artystów, muzyków, pisarzy oraz ich zwolenników i wielbicieli. Jak wyjaśnia Scott, "Hydra w późnych latach 60-tych i wczesnych 70-tych była w zenicie kreatywności.

Podobnie jak Paryż w latach 30-tych, Harlem w latach 40-tych, Greenwich Village w latach 50-tych, San Francisco w latach 60-tych - Hydra w latach 70-tych była miejscem, w którym należało być". Wspomnienia, choć koncentrują się na najważniejszych, najbardziej wpływowych interakcjach Scotta z Leonardem i Marianne, zawierają również kilka portretów innych mieszkańców Hydry, wszystkich członków tej samej małej społeczności ex-pat, wszystkich bliskich przyjaciół (i okazjonalnych kochanków) Leonarda i Marianne, wszystkich wyjątkowo interesujących na swój sposób.

Leonard, Marianne and Me to opowieść o wyjątkowym czasie, miejscu i obsadzie postaci - dziennik podróży po zaczarowanej wyspie, jaką była wtedy i jaką jest do dziś, oświetlona blaskiem Leonarda Cohena i jego muzy, Marianne.