Ocena:
Książka jest zredagowanym kompendium badającym filozofię polityczną Leo Straussa, w szczególności jego poglądy na prawa naturalne i ich historyczną trajektorię w odniesieniu do myśli katolickiej. Zawiera analizy znaczących bitew intelektualnych oraz ewoluujących definicji praw i praw w kontekście zarówno klasycznego, jak i współczesnego katolicyzmu. Ponadto przedstawia przemyślane porównania między ideami Straussa a współczesnymi postaciami, takimi jak papież Benedykt XVI.
Zalety:Książka jest dobrze napisana i porusza ważne tematy dotyczące praw naturalnych i prawa. Oferuje głęboki wgląd w związek między filozofią Straussa a myślą katolicką, zawierając wartościowe dyskusje między różnymi naukowcami. Na szczególną uwagę zasługuje przedmowa. Prowokuje ona do przemyśleń na temat zmieniających się poglądów w Kościele katolickim.
Wady:Książka nie jest odpowiednia dla początkujących jako tekst wprowadzający; może być trudna do zrozumienia bez wcześniejszej wiedzy. Niektóre sekcje mogą być zbyt złożone lub „trudne”, wymagające wysiłku, aby je zrozumieć.
(na podstawie 2 opinii czytelników)
Leo Strauss and His Catholic Readers
Ta książka analizuje pracę i wpływ Leo Straussa na różne sposoby, które będą interesujące dla czytelników filozofii politycznej. Będzie ona szczególnie interesująca dla katolików i badaczy innych tradycji religijnych.
Strauss miał wiele interakcji ze współczesnymi mu katolickimi uczonymi, a wielu jego uczniów lub ich uczniów wykłada lub wykładało na katolickich uczelniach i uniwersytetach w Ameryce. Książka "Leo Strauss i jego katoliccy czytelnicy" gromadzi prace naukowców z dwóch kontynentów, z których niektórzy znali Straussa, a jeden był jego studentem na Uniwersytecie w Chicago. Pierwsza sekcja esejów rozważa katolickie reakcje na projekt Straussa dotyczący odzyskania klasycznego prawa naturalnego w przeciwieństwie do współczesnych praw jednostki.
Niektórzy z autorów sugerują, że jego podejście może być owocną korektą bezkrytycznego przyjmowania nowoczesnych idei. Niemniej jednak większość wskazuje, że katolicy nie mogą zaakceptować całego projektu Straussa. Druga sekcja zajmuje się obszarami nakładania się poglądów Straussa i katolików.
Niektóre z rozdziałów analizują spotkania z jego współczesnymi uczonymi, podczas gdy inne zwracają się ku bardziej aktualnym problemom. Ostatnia sekcja dotyczy samego pytania teologiczno-politycznego, pytania kluczowego zarówno dla pracy Straussa, jak i katolickiej tradycji intelektualnej. Ta część książki rozważa związek pracy Straussa z chrześcijaństwem i chrześcijańskimi zobowiązaniami na szerszym poziomie.
Ponieważ chrześcijaństwo nie ma wyraźnej doktryny politycznej, chrześcijanie znaleźli się jako władcy, poddani i obywatele w różnych reżimach politycznych. Powrót Leo Straussa do platońskiej filozofii politycznej może stanowić użyteczną soczewkę, przez którą jego katoliccy czytelnicy mogą ocenić, co to znaczy, że istnieje najlepszy reżim.