Leningrad 1943: Wewnątrz oblężonego miasta

Opinie czytelników

Książka „Leningrad 1943: Inside a City Under Siege” autorstwa Alexandra Wertha to emocjonalna i osobista relacja z jego wizyty w Leningradzie podczas II wojny światowej, ukazująca odporność i cierpienie jego mieszkańców podczas długotrwałego oblężenia. Tło Wertha jako dziennikarza i jego osobiste powiązania z miastem wzmacniają narrację, czyniąc ją fascynującą lekturą dla osób zainteresowanych tym historycznym wydarzeniem.

⬤ Perspektywa osobista: Pochodzenie Wertha jako mieszkańca Leningradu dodaje głębi.
⬤ Emocjonalna i poruszająca opowieść o doświadczeniach mieszkańców.
⬤ Unikalne spojrzenie na strategie przetrwania podczas oblężenia.
⬤ Wciągający styl pisania, który łączy fakty historyczne z osobistymi historiami.
⬤ Dobrze zredagowany format dziennika sprawia, że jest on przystępny i zrozumiały.

⬤ Książka nie obejmuje najbardziej intensywnych części oblężenia, potencjalnie zmniejszając jego dramatyczny wpływ.
⬤ Czytelnicy mogą poszukiwać bardziej militarnej analizy historycznej, której ta książka nie zapewnia.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Leningrad 1943: Inside a City Under Siege

Zawartość książki:

Oblężenie Leningradu jest najpotężniejszym świadectwem niezmierzonego okrucieństwa i horroru II wojny światowej.

W latach 1941-1945 front wschodni był miejscem jednych z najkrwawszych okrucieństw wojny, a miasto Leningrad, obecnie Sankt Petersburg, okazało się decydującym punktem konfliktu. Niemiecka polityka była zdecydowanie zdeterminowana, aby przerysować mapę Europy, unicestwić Związek Radziecki i oddać duże obszary Finlandii.

Ze względu na ambicję Hitlera, aby całkowicie wyeliminować miasto i całą jego populację, zdecydowano, że najskuteczniejszą metodą inwazji będzie okrążenie i zbombardowanie miasta do poddania się. Po 872 dniach agresji półtora miliona ludzi straciło życie, głównie z głodu. Jako jedyny brytyjski korespondent, który był w Leningradzie podczas blokady, relacja Alexandra Wertha przedstawia wstrząsającą perspektywę okrucieństwa i zniszczenia dokonanego przez nazistów na ludności cywilnej miasta.

Jego pisarstwo przywołuje fascynujące obrazy terroru - bombardowanie olejem szpitali dziecięcych, masowy głód i kanibalizm - z bogatym i wyrafinowanym komentarzem na temat wewnętrznej polityki radzieckich szefów partii, żołnierzy i cywilnych bojowników ruchu oporu. Zarówno autorytatywny dokument historyczny, jak i dziennikarska opowieść o przytłaczającym smutku, żalu i daremności działań wojennych XX wieku, jest to bezcenne spojrzenie na jedną z największych strat ludzkiego życia w historii.