Lemmy: ostateczna biografia

Opinie czytelników

Książka o Lemmym zebrała mieszane recenzje od czytelników. Podczas gdy wielu fanów docenia spostrzeżenia i portret Lemmy'ego jako osoby, inni uważają, że nie obejmuje ona jego życia osobistego i ostatnich epok zespołu. Ogólnie rzecz biorąc, książka jest postrzegana jako cenny dodatek dla fanów Motorhead, ale ma też swoich krytyków.

Wielu czytelników uznało książkę za pouczającą i zabawną, oferującą wgląd w życie Lemmy'ego i historię Motorhead. Styl pisania jest chwalony za uchwycenie prawdziwego charakteru Lemmy'ego i dostarczenie nowych perspektyw dzięki wywiadom z mniej znanymi postaciami z jego życia. Dodatkowo, książka stanowi miłe uzupełnienie autobiografii Lemmy'ego.

Krytycy twierdzą, że książka zbyt mocno skupia się na wczesnych latach Motorhead, zaniedbując późniejsze składy i osobiste historie Lemmy'ego, co niektórzy czytelnicy uznali za rozczarowujące. Kilka recenzji sugeruje, że książka jest słabo napisana, porównując ją raczej do zbioru rozmów niż spójnej narracji. Niektórzy uważali, że jest to próba zarobienia na spuściźnie Lemmy'ego bez oferowania istotnych nowych spostrzeżeń.

(na podstawie 103 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Lemmy: The Definitive Biography

Zawartość książki:

"Niezłomny, szczery i pełen humoru jak sam człowiek, i nie ma większej pochwały niż to" CLASSIC ROCK.

"Wall's vision of Lemmy as a Rock'n'Roll stalwart who made no concessions is vivid to the last" GUARDIAN.

W "The Ace of Spades", najsłynniejszej piosence Mot rhead, Lemmy, urodzony, by przegrać, żyjący, by wygrać frontman zespołu śpiewał: "Nie chcę żyć wiecznie". Jednak jak powiedział swojemu 35-letniemu przyjacielowi, byłemu PR-owcowi i biografowi Mickowi Wallowi: "Właściwie to chcę odejść dzień przed wiecznością. Aby uniknąć pośpiechu...". Oto jego dziwna, ale prawdziwa historia.

Brutalnie szczera, boleśnie zabawna, przejmująco smutna i zawsze pięknie opowiedziana, LEMMY: THE DEFINITIVE BIOGRAPHY to historia jedynego rock'n'rollowca, który nigdy nie sprzedał swojej duszy za srebro i złoto, jednocześnie trzymając diabła, jak to ujął, "bardzo blisko mojego boku". Od czasów szkolnych, gdy dorastał w północnej Walii, po pierwsze znalezienie sławy w połowie lat 60. z Rockin' Vicars; od bycia osobistym roadie Jimiego Hendrixa ("Zdobyłbym dla niego kwas"), do poprowadzenia Hawkwind na szczyt list przebojów w 1972 roku z "Silver Machine" ("Zostałem zwolniony za branie niewłaściwych narkotyków"); od utworzenia Mot rhead ("Chciałem nazwać zespół Bastard, ale mój menadżer mi nie pozwolił"), którego obrazoburczy album NO SLEEP 'TIL HAMMERSMITH wszedł na brytyjskie listy przebojów na pozycji nr 1. 1.

Oparta na oryginalnych wywiadach Micka z Lemmym przeprowadzonych na przestrzeni wielu lat, wraz ze spostrzeżeniami tych, którzy znali go najlepiej - byłych kolegów z zespołu, przyjaciół, menedżerów, kolegów artystów i znawców branży fonograficznej - jest to niezaprzeczalna historia jednej z największych brytyjskich postaci. Jak powiedział kiedyś Lemmy o Wallu: "Mick Wall jest jednym z niewielu pisarzy rockowych na świecie, który naprawdę potrafi pisać i wydaje się wiedzieć cokolwiek o muzyce rockowej. Mogę i rozmawiam z nim godzinami - biedny drań".

Teraz, gdy trudna część jego podróży dobiegła końca, Lemmy stał się legendą. LEMMY: SZCZEGÓŁOWA BIOGRAFIA wyjaśnia dokładnie, jak do tego doszło.