The Lexeme in Descriptive and Theoretical Morphology
Po dominacji przez około sto lat od jego wynalezienia przez Baudouina de Courtenay pod koniec XIX wieku, morfem jest coraz częściej zastępowany przez leksem we współczesnej morfologii opisowej i teoretycznej.
Pojęcie leksemu jest zwykle kojarzone z pracą P. H.
Matthewsa (1972, 1974), który charakteryzuje go jako jednostkę leksykalną abstrahującą od poszczególnych słów fleksyjnych. W ciągu ostatnich trzech dekad leksem stał się kamieniem węgielnym wielu prac dotyczących zarówno morfologii fleksyjnej, jak i słowotwórstwa (lub, jak to się coraz częściej nazywa, tworzenia leksemów). Artykuły zawarte w niniejszym tomie podsumowują opisową i teoretyczną użyteczność leksemów, ale także podejmują wiele wyzwań stojących przed klasycznymi teoriami morfologii opartymi na leksemach.
Niniejsza praca została opublikowana przez Saint Philip Street Press na licencji Creative Commons zezwalającej na użytek komercyjny. Wszelkie prawa nieudzielone w ramach licencji zachowuje autor lub autorzy.