Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 3 głosach.
Demokracja oznacza rządy ludu, ale w praktyce nawet najsilniejsze demokracje delegują większość rządów na klasę polityczną.
Przepaść między społeczeństwem a jego przedstawicielami może wydawać się nie do pokonania we współczesnym świecie, ale Legislature by Lot bada inspirujące rozwiązanie: władzę ustawodawczą wybraną w drodze „sortowania” - losowego wyboru świeckich obywateli. Jest to koncepcja, która zwróciła uwagę reformatorów demokracji na całym świecie. Propozycje takich organów są przedmiotem debat w Australii, Belgii, Islandii, Wielkiej Brytanii i wielu innych krajach. Sortowanie obiecuje ograniczyć korupcję i stworzyć prawdziwie reprezentatywną władzę ustawodawczą za jednym zamachem.
W książce Legislature by Lot John Gastil i Erik Olin Wright przedstawiają argumenty przemawiające za połączeniem organu sortującego z wybieraną izbą w ramach dwuizbowej legislatury. Gastil jest czołowym badaczem demokracji deliberatywnej, a Wright wybitnym socjologiem i redaktorem serii Real Utopias, której częścią jest niniejszy tom. W tym tomie gromadzą krytyków i zwolenników sortowania, którzy studiowali starożytne Ateny, sondaże deliberatywne, teorię polityczną, ruchy społeczne i innowacje obywatelskie. Nie przesłaniając jego ograniczeń, autorzy oferują szeroką gamę pomysłów na to, jak wdrożyć sortowanie i zbadać jego potencjał w zakresie przekształcania współczesnej polityki.
Legislature by Lot zawiera szesnaście esejów, które odpowiadają na szczegółową propozycję Gastila i Wrighta. Eseje porównujące sortowanie do współczesnych reform postrzegają je jako dramatyczne rozszerzenie deliberatywnych „minipublik”, które gromadzą losowe próbki obywateli w celu rozważenia dylematów polityki publicznej bez możliwości uchwalania przepisów. Kolejny zestaw esejów bada demokratyczne zasady leżące u podstaw sortowania i wyborów oraz rozważa, na przykład, w jaki sposób organ sortujący jest odpowiedzialny przed społeczeństwem, które go nie wybrało. Trzeci zestaw esejów rozważa alternatywne ścieżki reform demokratycznych, które ograniczają uprawnienia izby sortowej lub szybciej ustanawiają czysty organ sortowy.
Arash Abizadeh, Tom Arnold, Terrill Bouricius, Deven Burks, Lyn Carson, Dimitri Courant, Donatella della Porta, David M. Farrell, Andrea Felicetti, James S. Fishkin, Brett Hennig, Vincent Jacquet, Rapha l Kies, Tom Malleson, Jane Mansbridge, Christoph Niessen, David Owen, John Pitseys, Min Reuchamps, Yves Sintomer, Graham Smith, Jane Suiter i Pierre- tienne Vandamme.
