Co jest wyjątkowego w ludzkiej formie życia? Jak możemy zrozumieć fakt, że nasz gatunek, podobnie jak wszystkie inne, naturalnie ewoluował, a mimo to jest jedynym gatunkiem, który rozwinął zdolność do działania pod pretekstem wolności i z refleksyjnego dystansu, a tym samym do wykraczania poza środowisko w kierunku świata? Jung twierdzi, że na te pytania można odpowiedzieć tylko wtedy, gdy podejścia filozoficzne, ewolucyjne i kognitywno-naukowe są ze sobą powiązane.
Kluczem do tego jest pojęcie znaczenia. Wszystkie żywe istoty rozpoznają swoje środowisko jako znaczące w ich praktycznej interakcji z nim.
Ludzki umysł jest również zasadniczo ucieleśniony i opiera się na doświadczanych znaczeniach. Jednak zdolność do symbolicznego wyrażania i kulturowego rozwijania takich znaczeń życia pozwala nam również wykraczać poza nasze lokalne środowisko i rozwijać wartości, normy i obiektywne roszczenia do ważności. Współczesna antropologia musi być w stanie zrozumieć te jakościowe cechy ludzkiego umysłu jako wyniki naturalnych procesów.
Łączy ona metodologiczny naturalizm z otwartością na transcendencję umysłu w stosunku do środowiska. W ten sposób autor wnosi ważny wkład w nieredukcjonistyczne rozumienie istoty ludzkiej, które nie oddziela dualistycznie ciała i umysłu, ale raczej uwidacznia ich ekscytującą jedność.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)