Lead Belly, Woody Guthrie, Bob Dylan i amerykański folkowy wyjęty spod prawa performans

Opinie czytelników

Książka Damiana Carpentera bada archetyp amerykańskiego banity poprzez życie i twórczość wpływowych muzyków, dostarczając nowych interpretacji ich roli w kulturze ludowej i społeczeństwie.

Książka oferuje świeże spojrzenie na archetyp banity, wykorzystując dobrze zbadane przykłady i materiały archiwalne. Jest napisana jasną i przystępną prozą, dzięki czemu złożone idee są zrozumiałe. Cenne są spostrzeżenia dotyczące kultury ludowej i popularnej.

Recenzja nie wspomina o żadnych konkretnych wadach, podkreślając głównie pozytywne aspekty książki.

(na podstawie 1 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Lead Belly, Woody Guthrie, Bob Dylan, and American Folk Outlaw Performance

Zawartość książki:

Z jego atrakcyjnością opartą na tym, co odrzuca cywilizowane społeczeństwo, zawsze było coś ukrytego na widoku, jeśli chodzi o postać banity jako mit kulturowy.

Damian A. Carpenter przemierza niespokojne terytorium wyjętego spod prawa, które jest jednocześnie częścią osiadłego społeczeństwa amerykańskiego i poza nim, badając mit wyjętego spod prawa, przedstawienie i percepcję na przestrzeni czasu.

Od końca XIX wieku głos banity był najbardziej widoczny w przedstawieniach ludowych, w wyniku czego powstała osobowość kulturowa zainwestowana w tradycję banity, która łączy historyczne, folklorystyczne i społeczne w akcie kulturowym. Skupiając się na pracach i przebraniach Lead Belly'ego, Woody'ego Guthriego i Boba Dylana, Carpenter wykracza poza heroiczne skojarzenia postaci banity i rozszerza jej historyczne (Jesse James, Billy the Kid), ludowe (John Henry, Stagolee) i społeczne (włóczędzy, włóczędzy) formy. Argumentuje, że wszyscy trzej wykonawcy reprezentują kulturowo destrukcyjną siłę, niezależnie od tego, czy jest to zły wyjęty spod prawa Lead Belly reprezentowany dla miejskiej burżuazyjnej publiczności, dobry wyjęty spod prawa Guthrie ukształtowany w celu odzwierciedlenia społecznych obaw zmarginalizowanych ludzi, czy też uczciwy wyjęty spod prawa Dylan, który zaoferował publiczności, która zareagowała na niego jako promotora jasnej samooceny.

Jak pokazuje Carpenter, banita i prawo jako umiejscowienie w społeczeństwie są współzależne pod względem definicji. Jego studium zapewnia dogłębne spojrzenie na autorefleksyjny komentarz postaci wyjętych spod prawa i krytykę zarówno wykonawcy, jak i społeczeństwa, które odzwierciedla czasy, w których odgrywali swoje role wyjętych spod prawa.