Le Verre de Sabra Al-Mansuriya - Kairouan, Tunisie - Milieu Xe-Milieu XIE Siecle: Production Et Consommation: Vaisselle - Contenants - Vitrages

Zawartość książki:

Islamskie szkło i jego rzemiosło w okresie średniowiecza znane są niemal wyłącznie z dokumentacji bliskowschodniej. Badanie struktur warsztatowych i bardzo bogatego wyposażenia szklanego w Sabra al-Mansuriya (Kairouan), stolicy Fatymidów założonej w 947/948 r.

i zniszczonej w 1057 r., dowodzi, że Ifriqiya nie pozostała w tyle w rozwoju szklarstwa. Badanie pieców i różnych odkopanych artefaktów ujawnia podwójne przeznaczenie pałacowej fabryki: do produkcji szkła i glazurowanej ceramiki. Ten konkretny warsztat, założony w skrzydle pałacu, produkował zarówno zwykłe, jak i bardziej luksusowe szkła, niektóre o specyficznych kształtach, a inne odtwarzające modele znane w całym świecie islamu.

Te lokalne produkcje i importy, wyróżniające się badaniami morfologicznymi i analizą chemiczną, stanowią podstawę wstępnej typologii szkła używanego w Ifriqiya w X-XI wieku. Szkło architektoniczne, z którego część została wykonana lokalnie, jest również obfite.

Szkło o różnych kolorach, używane w całości lub w małych fragmentach, zostało użyte do dekoracji bardzo ażurowych gipsowych klerestoriów z różnymi wycięciami. Okna i ich witraże charakteryzowały się bogatą polichromią i złożoną składnią dekoracyjną, odzwierciedlającą wielkie mistrzostwo techniczne i chęć wyrażenia potęgi gospodarczej i politycznej.