Świat przedstawiony przez starożytne deklamacje jest często uważany za ponadczasowy; ale w rzeczywistości był głęboko zakorzeniony w historycznej strukturze Cesarstwa Rzymskiego. Głównym celem tomu jest odzyskanie tego historycznego wymiaru, ze szczególnym uwzględnieniem tak zwanych Głównych Deklamacji, zbioru błędnie przypisywanego Kwintylianowi, a obecnie powszechnie uważanego za dzieło kilku autorów z II i III wieku naszej ery.
W związku z tym wiele z dwudziestu zebranych tutaj badań stara się zakotwiczyć Maiores w ich okresie, badając ich chronologię i autorstwo; ich związek z edukacją retoryczną, grecką deklamacją i filozofią; ich przedstawienie wcześniejszej historii; i ich odzwierciedlenie współczesnych trendów społeczno-kulturowych. Inne eseje dotyczą ich związku z teorią i praktyką prawną oraz relacji między językiem prawniczym i deklamacyjnym, rzeczywistymi i fikcyjnymi sprawami sądowymi.
Ostatni zestaw badań koncentruje się na okresie, w którym kolekcja została zebrana (IV wiek n.e.), rekonstruując późnoantycznego przodka wszystkich zachowanych rękopisów, spekulując na temat kryteriów, które mogły rządzić wyborem utworów. Badana jest również średniowieczna recepcja Maiores.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)