Laudemus viros gloriosos: Eseje na cześć Armanda Maurera, CSB

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 4 głosach.

Oryginalny tytuł:

Laudemus viros gloriosos: Essays in Honor of Armand Maurer, CSB

Zawartość książki:

Ta książka zawierająca piętnaście esejów została wydana w hołdzie jednemu z najwybitniejszych historyków filozofii średniowiecznej, Armandowi Maurerowi z Papieskiego Instytutu Studiów Średniowiecznych i Uniwersytetu w Toronto. Autorzy, uznani na całym świecie uczeni w dziedzinie średniowiecznej filozofii i teologii, są przyjaciółmi, kolegami i studentami o.

Maurera. Łączy ich wspólna miłość do myśli średniowiecznej i wspólne uznanie dla filozofowania poprzez studiowanie historii filozofii. Ich zainteresowania i metodologie są jednak zróżnicowane i obejmują zakres od Justyna Marytra, który zmarł za panowania Marka Aureliusza, do Bartłomieja Mastriusa, współczesnego Kartezjuszowi.

Artykuły są ułożone chronologicznie, począwszy od eseju Johna Rista na temat filozofii chrześcijańskiej w epoce patrystycznej.

Richard Taylor pokazuje znaczenie arabskiej myśli filozoficznej dla łacińskiego Zachodu w epoce scholastycznej, która rozpoczęła się w XIII wieku. R.

James Long omawia wczesnych scholastyków Richarda Fishacre'a i Richarda Rufusa. Podążając za głównym zainteresowaniem Maurera, większość esejów (autorstwa R.E. Housera, Leo Eldersa, Lawrence'a Dewana, Davida B.

Twettena, Mary C. Sommers i Jamesa P. Reilly'ego) traktuje o aspektach myśli Tomasza z Akwinu.

Ale tak jak Maurer nie ograniczał się do Akwinaty, tak i ten tom sięga do innych trzynastowiecznych postaci i tematów. John Wippel przygląda się Godfreyowi z Fontaines, Timothy B.

Noone bada franciszkanów Mateusza z Aquasparty i Piotra Jana Olivi, a Stephen Brown dodaje franciszkanina Piotra z Candii. Odzwierciedleniem własnych zainteresowań Maurera czternastowieczną filozofią są artykuły Calvina Normore'a na temat logiki i Girarda Etzkorna na temat franciszkanina Franciszka z Mayronis. Esej Normana Wellsa koncentruje się na franciszkaninie Batholomewie Mastriusie.

Tom kończy się wspaniałą autobiografią jego edukacji autorstwa samego Maurera oraz biliografią pism Maurera.