Łatwo się rozpraszam: Moja autobiografia

Opinie czytelników

Książka o Stevie Cooganie otrzymała mieszane recenzje, z których wiele chwaliło jej humor i szczere spostrzeżenia, podczas gdy inni wyrażali rozczarowanie jej skupieniem i nagłym zakończeniem. Fani Coogana ogólnie uznali ją za przyjemną, ale niektórzy życzyli sobie więcej głębi w odniesieniu do jego słynnych postaci i kamieni milowych w karierze.

Wciągająca i humorystyczna narracja, szczere i uczciwe refleksje, świetny wgląd w życie Coogana, atrakcyjny dla fanów jego twórczości, ciekawy format, który dodaje kontekst w czasie, oraz wkład w autorefleksję i weryfikację.

Brak głębi w odniesieniu do znanych postaci i najważniejszych wydarzeń w karierze, nagłe zakończenie pozostawia czytelnika z poczuciem niedosytu, pewne postrzegane poczucie własnej ważności, powtarzające się treści, a niektóre sekcje wydają się nieostre lub niedokończone.

(na podstawie 127 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Easily Distracted: My Autobiography

Zawartość książki:

Steve Coogan urodził się i wychował w Manchesterze w latach 60. jako czwarte z sześciorga dzieci. Od najmłodszych lat zabawiał swoją rodzinę impresjami i często mówiono mu, że "powinien być w telewizji". Nie dostając się do żadnej z londyńskich szkół teatralnych, przyjął miejsce w Manchester Polytechnic School of Theatre i przed ukończeniem studiów otrzymał swoją pierwszą przerwę jako artysta głosowy w satyrycznym programie kukiełkowym Spitting Image.

Pod koniec lat osiemdziesiątych i na początku lat dziewięćdziesiątych Coogan rozwijał postacie, które mógł występować na torze komediowym, od Ernesta Mossa po Paula Calfa, aw 1992 roku zdobył nagrodę Perrier z Johnem Thomsonem. Mniej więcej w tym samym czasie, podczas pracy z Armando Iannuccim i Patrickiem Marberem nad On The Hour i The Day Today, pojawił się Alan Partridge, niemal w pełni ukształtowany.

Coogan, niegdyś bohater tabloidów, jest obecnie szanowanym aktorem filmowym, scenarzystą i producentem. Prowadzi własną firmę produkcyjną Baby Cow, ma na swoim koncie mnóstwo filmów (od 24 Hour Party People po Alpha Papa, uznany przez krytyków film Partridge), sześć Baftów i siedem nagród komediowych. W ostatnich latach odniósł ogromny sukces dzięki filmom The Trip i Philomena, który przyniósł mu dwie nominacje do Oscara, za produkcję i współautorstwo scenariusza.

W Easily Distracted uchyla rąbka tajemnicy na temat prawdziwego Steve'a Coogana, pisząc z charakterystycznym humorem i nieoczekiwaną szczerością o hałaśliwym dzieciństwie otoczonym przybranymi dziećmi, jego szukających uwagi nastoletnich latach i pojawieniu się jako nazwisko domowe wraz z narodzinami Alana Partridge'a.