Ocena:
Książka Billa Dunna o latarni morskiej Sea Girt oferuje bogaty w szczegóły opis historyczny, który obejmuje trzy stulecia. Narracja łączy historię latarni morskiej z szerszym kontekstem historycznym i bada życie jej opiekunów i ich rodzin. Szeroko zakrojone badania Dunna i jego osobisty związek z tematem poprawiają wrażenia z lektury, zapewniając wgląd i poczucie radości z odkrywania historii.
Zalety:Dobrze zbadana i wciągająca narracja łączy lokalną historię z szerszymi tematami krajowymi, szczegółowymi relacjami latarników i osobistym akcentem autora. Gorąco polecana stowarzyszeniom historycznym i placówkom edukacyjnym.
Wady:Brak wzmianek w recenzjach.
(na podstawie 2 opinii czytelników)
Sea Girt Lighthouse
W miejscowości Sea Girt na wybrzeżu New Jersey, gdzie nadbrzeżna rezydencja komandora Roberta Stocktona miała ganek o długości pokładu statku, z którego obserwował on wody, w 1896 roku zbudowano latarnię morską. Sea Girt Lighthouse rozświetlała ciemną przestrzeń, zapewniając kluczowe światło przewodnie dla przepływających statków.
Stacja stała się latarnią wyróżniającą się i innowacyjną. W 1920 roku była to pierwsza lądowa latarnia morska z nadajnikiem radiowym, umożliwiającym statkom nawigację przez mgłę. Podczas II wojny światowej Straż Przybrzeżna zgasiła światło, stała na wieży i patrolowała plaże.
Bez względu na misję, latarnia sprostała każdemu wyzwaniu. W 1956 roku miasto nabyło wyłączoną z eksploatacji latarnię morską, czyniąc z niej bibliotekę i centrum rekreacji.
Jednak do 1981 roku budynek wymagał gruntownych napraw i groziła mu sprzedaż. Zaniepokojeni mieszkańcy utworzyli Komitet Obywatelski Sea Girt Lighthouse, aby „uratować naszą latarnię morską”.
I tak się stało, odrestaurowali ją, zachowali jej historię i utrzymywali ją zajętą wydarzeniami społecznymi.
