Ocena:
Książka stanowi kompleksową i dobrze udokumentowaną relację z VAL-4 Black Ponies, mało znanej jednostki Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych, oraz ich roli w bliskim wsparciu powietrznym podczas wojny w Wietnamie. Czytelnicy doceniają szczegółową narrację, relacje z pierwszej ręki i uznanie dla tych odważnych pilotów i ich samolotu, OV-10 Bronco. Jednak niektórzy uważają, że format jest trudny i zauważają, że może być trudny do naśladowania dla osób niezaznajomionych ze specyfiką konfliktów.
Zalety:Szczegółowa narracja i relacje z pierwszej ręki, dobrze zbadana dokumentacja, zwraca uwagę na mniej znaną jednostkę, wciągająca opowieść, informująca o wojnie w Wietnamie i wykorzystaniu wsparcia lotniczego oraz uznana przez weteranów za ważną relację z ich doświadczeń.
Wady:Niektórzy czytelnicy uznali format za trudny do naśladowania, szczególnie ci, którzy nie byli bezpośrednio zaangażowani w wydarzenia. Wspomniane nazwy i lokalizacje mogą być trudne do wizualizacji bez wystarczającego kontekstu, a niektórzy poprosili o dodatkowe mapy dla jasności.
(na podstawie 73 opinii czytelników)
Flying Black Ponies
Tragiczne, komiczne, przerażające i przejmujące - to wszystko jest częścią historii pilotów Black Pony, którzy wyróżnili się w delcie Mekongu podczas wojny w Wietnamie.
Latając swoimi turbośmigłowymi Bronco „w dół i brudno, nisko i wolno”, zabili więcej wrogów i uratowali więcej alianckich istnień dzięki bliskiemu wsparciu powietrznemu niż wszystkie inne eskadry marynarki wojennej razem wzięte w ciągu trzech lat akcji. Autor Kit Lavell był częścią tej eskadry „czarnych owiec”, którym dano szansę na zrobienie czegoś z siebie podczas tych niebezpiecznych misji.
Jedyna lądowa eskadra szturmowa Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych, Light Attack Squadron Four (VAL-4), wykonywała misje wsparcia dla sił powstańczych, SEALs i jednostek sojuszniczych na pożyczonych, napędzanych śmigłem samolotach OV-10. Dla samolotów stałopłatowych były to niebezpieczne, niekonwencjonalne misje, co czytelnicy szybko docenili.