The Grace of the Italian Renaissance
Jak łaska ukształtowała renesans we Włoszech
"Łaska" pojawia się jako słowo kluczowe w kulturze i społeczeństwie XVI-wiecznych Włoch. Grace of the Italian Renaissance bada, w jaki sposób przekazuje i łączy najbardziej palące etyczne, społeczne i estetyczne obawy epoki, w której reaktywowano starożytne idee w zmieniającym się świecie. Książka ponownie ocenia artystów takich jak Francesco del Cossa, Raphael i Michał Anioł oraz bada na nowo pisarzy takich jak Castiglione, Ariosto, Tullia d'Aragona i Vittoria Colonna. Pokazuje, w jaki sposób ci artyści i pisarze umieścili łaskę w sercu swojej pracy.
Ita Mac Carthy argumentuje, że wdzięk stał się równie kontrowersyjny, co ceniony w wielu renesansowych kontekstach włoskich. Charakteryzowała wyłaniające się style w literaturze i sztukach wizualnych, kształtowała idee dotyczące tego, jak najlepiej zachowywać się na dworze i wywoływała kontrowersje dotyczące harmonii społecznej i ludzkiego zbawienia. Z tych wszystkich powodów wdzięk obfitował we włoskim renesansie, ale pozostawał trudny do zdefiniowania. Mac Carthy bada, co łaska oznaczała dla teologów, artystów, pisarzy i filozofów, pokazując, jak wpłynęła na ich myślenie o sobie, innych i świecie.
Ambitnie pomyślana i elegancko napisana książka przedstawia łaskę nie jako stabilną formułę ekspresji, ale jako sieć interwencji w kulturę i społeczeństwo.
