Las Raras: Feminine Style, Intellectual Networks, and Women Writers During Spanish-American Modernismo
Las Raras: Feminine Style, Intellectual Networks, and Women Writers during Spanish-American Modernismo proponuje, że propagowanie przez modernistów stylu pisania, który uważali za kobiecy, pomaga nam zrozumieć, dlaczego tak niewiele (a być może wcale) kobiet zostało zaakceptowanych jako aktywne uczestniczki ruchu. Las Raras bada, w jaki sposób poszczególni pisarze przyczynili się do idei kobiecej estetyki i śledzi intelektualne sieci modernizmu poprzez czasopisma i dokumenty osobiste, takie jak albumy i korespondencja.
Buenos Aires, Paryż i Montevideo zajmują ważne miejsce w tym transatlantyckim studium, które ponownie analizuje niektórych z najważniejszych pisarzy tego okresu w języku hiszpańskim, w tym Rubn Daro, Amado Nervo, Enrique Gmez Carrillo. Książka uwzględnia również krytykę zapoczątkowaną przez pisarki, takie jak Aurora Cceres, Clorinda Matto de Turner i Emma de la Barra (Csar Duyen), które doświadczyły wykluczenia modernistycznego z pierwszej ręki, zdekonstruowały dyskurs modernistyczny o nowoczesnym, "kobiecym stylu" i zbudowały sukces literacki na alternatywnych warunkach.
Pisarki te przeorientowały dyskusję o kobietach w nowoczesności, aby zająć się edukacją kobiet, profesjonalizacją i rzecznictwem na rzecz ulepszeń społecznych i obywatelskich. W tym badaniu modernizm wyłania się zarówno jako styl literacki, jak i sieć intelektualna, w której styl i towarzyskość wzajemnie się determinują i łączą, tworząc system prestiżu i walidacji, który wykluczał pisarki.
