Jakie kryteria definiują dziś nowość i jak funkcjonuje ona na argentyńskim polu literackim? Ideą leżącą u podstaw tej książki jest to, że wartość nowości w argentyńskiej powieści XXI wieku polega z jednej strony na sposobach jej produkcji, obiegu i odbioru (na całym świecie), az drugiej na widoczności pisarstwa kobiet.
Rozwój ten związany jest z silnym pojawieniem się nowych pośredników na lokalnym i globalnym rynku, takich jak niezależni wydawcy, warsztaty literackie i międzynarodowe festiwale, które mają wpływ na mnożenie się pośredników i profesjonalizację pisarza. Ci strażnicy działają jako narzędzia globalizacji obecnej powieści argentyńskiej i są znakiem, że literatura nie tylko nie umarła, ale rozszerza się na nowe przestrzenie społeczne, które ją współtworzą i wzmacniają jej społeczną i publiczną funkcję.
Krótko mówiąc: obiekt literacki nie może być już utożsamiany wyłącznie z obiektem książkowym, tak więc różne koncepcje „powieści argentyńskiej”, które współistnieją dzisiaj, nie mogą być rozpatrywane wyłącznie w kategoriach tekstów, ale także w kategoriach materialnych warunków ich produkcji i obiegu. Dlatego też nie ma wątpliwości, że książka ta przyczynia się na wiele sposobów do poszerzenia debaty, którą w ostatnich latach wspierał „materialistyczny zwrot” w krytyce literackiej.
