Lapsed

Opinie czytelników

Książka Moniki Dux przedstawia osobistą i humorystyczną narrację o jej doświadczeniach dorastania jako katoliczka i późniejszej dekonstrukcji wiary. Łączy autobiograficzne spostrzeżenia z dogłębnymi badaniami nad katolicyzmem, oferując zarówno rozrywkę, jak i edukację na temat złożoności wiary. Czytelnicy doceniają jej autoironiczny humor i przejmujące refleksje, jednocześnie uznając poważne kwestie związane z Kościołem.

Książka jest dobrze napisana, zabawna i często zabawna, dzięki czemu jest wciągającą lekturą. Jest dokładnie zbadana i zawiera wnikliwe dyskusje na temat katolickich kwestii teologicznych, wpływu religii na tożsamość i anegdot historycznych. Jest to refleksyjny utwór, który rezonuje z wieloma osobami o podobnym pochodzeniu.

Niektórzy czytelnicy uważają, że książka przyjmuje założenia dotyczące doświadczeń czytelników niebędących katolikami i ich podróży wiary. Pojawiają się wzmianki o ciężkich tematach, takich jak wykorzystywanie seksualne w Kościele, co może być niepokojące. Ponadto niektórzy krytycy sugerują, że książka mogłaby skorzystać z szerszej reprezentacji doświadczeń apostatów.

(na podstawie 13 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Utrata religii jest trudniejsza niż się wydaje...

Od pobożnej dziesięciolatki grającej rolę Jezusa w przedstawieniu w szkole podstawowej do bluźnierczej ateistki, Monica Dux i jej stosunek do Kościoła katolickiego zmieniły się diametralnie w ciągu dekady. Dziesięć lat później uspokoiła się i po prostu „wygasła”. Następnie, podczas rodzinnej wycieczki do Rzymu, jej mała córka wyraziła chęć przyjęcia chrztu. Monica ponownie przyjrzała się swojemu dzieciństwu i temu, jak ukształtował ją katolicyzm. Czy to naprawdę było poza jej systemem, czy też było w jej krwi przez całe życie?

W Lapsed Monica postanawia znaleźć odpowiedź na to pytanie. Jej śledztwo prowadzi ją do przetestowania cudownego leku w Lourdes i kradzieży z kościoła. Odwiedza grób bezgłowego świętego, który twierdził, że był mężem Chrystusa (i nosił obrączkę wykonaną z napletka, aby to udowodnić), rozmawia z prawnikami, ofiarami molestowania, a nawet zakonnicą, która upiera się, że Maryja Dziewica uruchamia jej samochód każdego ranka. Zastanawia się nad ważnymi pytaniami, takimi jak to, czy Jezus naprawdę byłby świetnym gościem na przyjęciu? I, znacznie poważniej, biorąc pod uwagę to, co teraz wie o nadużyciach duchownych i ich zasięgu, czy to wystarczy, aby odwrócić się od Kościoła, czy też miała głębsze, trwalsze zobowiązanie?

Z humorem Davida Sedarisa i ostrymi jak brzytwa obserwacjami Nory Ephron, Lapsed to historia pewnej kobiety, która próbuje egzorcyzmować swoje religijne wychowanie i odpowiedzieć na pytanie, czy katolicyzm jest jak grupa krwi, a jeśli tak, to czy możliwa jest całkowita transfuzja?

„Śmiałam się, płakałam i przeklinałam”. Jane Caro