Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 17 głosach.
Lapis and Gold: Exploring Chester Beatty's Ruzbihan Qur'an
XVI-wieczny Koran Ruzbihan z Biblioteki Chester Beatty - wyprodukowany w mieście Shiraz w południowo-zachodnim Iranie - jest jednym z najlepszych znanych islamskich manuskryptów. Zarówno pod względem materiałów, jak i wykonania, jest znakomity: lapis lazuli i złoto, dwa najdroższe dostępne pigmenty, są używane na każdej stronie, podczas gdy renderowanie dekoracji jest wyjątkowo dobre. Jest to najbardziej szczegółowe i kompleksowe studium jakiegokolwiek islamskiego manuskryptu - i jest ono godne takiej analizy.
Chwalony w XVI-wiecznej relacji jako jeden z najlepszych kaligrafów swoich czasów, Ruzbihan Muhammad al-Tab'i al-Shirazi wyprodukował wiele Koranów w trakcie swojej kariery, ale zachowało się tylko pięć podpisanych przez niego. Znaczna część badań nad tym, z pewnością jego najlepszym manuskryptem, koncentruje się na zrozumieniu procesów i procedur związanych z produkcją manuskryptu, a tym samym na uzyskaniu wglądu w problemy, z którymi borykał się Ruzbihan i inni artyści oraz na tym, jak je rozwiązywali. Odkryto pewne zaskakujące i nigdy wcześniej nie widziane techniki produkcji i "sztuczki handlowe". Duża część przedstawionych informacji jest wynikiem bardzo dokładnego zbadania, pod dużym powiększeniem, 445 folio (890 stron) manuskryptu. Wiele z zamieszczonych reprodukcji przedstawia drobne szczegóły dekoracji, które są trudne lub wręcz niemożliwe do zobaczenia nieuzbrojonym okiem.
Książka podąża za kolejnością, w jakiej postępowałyby prace nad manuskryptem, zaczynając od badania kaligrafii Ruzbihana, różnych skryptów, których używał do kopiowania tekstu i problemów, z którymi się borykał, takich jak odstępy między tekstami oraz jego błędy i pominięcia. Uwzględniono również dodatki, takie jak notatki marginalne, znaki recytacji i elementy dekoracyjne wskazujące na podziały tekstu, z których wszystkie prowadzą recytatora w czytaniu Koranu.
Chociaż renoma manuskryptu tradycyjnie opiera się na nazwisku jego kaligrafa, to jednak jakość, zakres, różnorodność i złożoność jego wspaniałego programu dekoracyjnego - dzieło zespołu wysoko wykwalifikowanych, ale anonimowych artystów i rzemieślników - odróżnia go od większości innych XVI-wiecznych perskich Koranów. Dlatego też większość badań koncentruje się na tym aspekcie manuskryptu. Badane są główne aspekty iluminacji, takie jak bogate iluminacje początkowe, środkowe i końcowe, a także drobniejsze elementy, takie jak "promienie" wyłaniające się z frontispisu i finispisu; ujawniane są nawet najdrobniejsze szczegóły, takie jak to, co w książce nazywane jest "zawijasami i oczami", ukryte wśród iluminacji i stanowiące wyzwanie dla nawet najbardziej orlego oka. Jednakże, podczas gdy wiele sekretów produkcji manuskryptu zostało ujawnionych, wiele tajemnic pozostaje. Najważniejszą z nich jest zaskakująca zmiana estetyki widoczna w iluminacjach ostatnich dziesięciu otworów manuskryptu. Nie wiadomo, dlaczego taka zmiana została podjęta - a następnie wstrzymana. W miarę postępu badań nad manuskryptem - i jak czytelnik tej książki szybko się przekona - Koran Ruzbihana Chestera Beatty'ego jest intrygującym i bardzo wyjątkowym manuskryptem.