Breaking the Gender Code
Historyczka Georgina Hickey bada wyzwania związane z kodeksem miejskiej segregacji płciowej w XX wieku, koncentrując się na zorganizowanym rzecznictwie na rzecz uczynienia przestrzeni publicznych amerykańskich miast dostępnymi dla kobiet. Autorka śledzi fale aktywizmu od epoki progresywnej, w której domagano się publicznych toalet, domów z pokojami, rozporządzeń zapobiegających pluciu, zadaszonych przystanków autobusowych, biur zatrudnienia, jadłodajni i policji dla kobiet, poprzez feminizm drugiej fali i jego skupienie się na tworzeniu alternatywnych przestrzeni przeznaczonych wyłącznie dla kobiet.
Czyniąc to, Hickey przygląda się temu, jak klasa, rasa i seksualność kształtowały programy aktywistów i kształtowały doświadczenia kobiet w przestrzeni miejskiej oraz korzyści i ograniczenia tego aktywizmu. Autorka korzysta z szerokiej gamy materiałów archiwalnych, od relacji prasowych po zapisy stowarzyszeń sąsiedzkich i podręczniki etykiety, i bada różne miasta, od Minneapolis po Atlantę. Przez cały czas rysuje powiązania między wrażliwością kobiet w przestrzeni publicznej, rzeczywistą i domniemaną, a współczesnymi debatami wokół kultury gwałtu, ustaw łazienkowych i przemocy domowej.
Ostatecznie Hickey ujawnia zinstytucjonalizowane hierarchie, które sprawiły, że kobiety czują się niekomfortowo w amerykańskich miastach, oraz zarówno uderzająco udane, jak i niekompletne inicjatywy aktywistów podjęte w celu otwarcia przestrzeni publicznej dla kobiet. Rękopis podzielony jest na osiem rozdziałów, które chronologicznie przechodzą przez XX wiek, z epilogiem, który zastanawia się, jak te kwestie manifestują się w teraźniejszości - dostarczone przez wydawcę.
