LAILA Held for a Moment: Pamiętnik

Opinie czytelników

Laila: Held for a Moment to szczery pamiętnik autorstwa Leah Mele-Bazaz, który jest kroniką jej żałoby po urodzeniu martwej córki, Laili. Książka łączy osobiste anegdoty z uniwersalnymi tematami miłości, straty i uzdrowienia, głęboko rezonując z czytelnikami i zachęcając do empatii dla tych, którzy doświadczyli podobnych tragedii. Choć chwalona za emocjonalną głębię i piękny styl pisania, spotkała się również z krytyką za błędy techniczne w stylu pisania.

Pamiętnik jest pięknie napisany i ma emocjonalny wpływ, rezonując z czytelnikami z różnych środowisk. Zapewnia surowy i szczery opis straty, jednocześnie oferując nadzieję i inspirację. Wiele recenzji poleca go jako obowiązkową lekturę dla rodziców, odzwierciedlającą złożoność macierzyństwa i podróż żałoby. Wspiera poczucie więzi i zrozumienia dla osób zmagających się ze stratą, czyniąc ją zarówno osobistą, jak i zrozumiałą lekturą.

Niektórzy czytelnicy zwracali uwagę na kwestie techniczne, w tym niechlujną strukturę zdań i zły dobór słów, kwestionując jakość edycji. Pomimo szczerej treści, niektórzy uważali, że pisanie nie spełnia standardów oczekiwanych od absolwenta studiów magisterskich, wskazując na potencjalną niespójność prozy.

(na podstawie 22 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

LAILA Held for a Moment: A Memoir

Zawartość książki:

Dwudziestoczteroletnia, świeżo po studiach i rozpoczynająca karierę w finansach Leah Mele-Bazaz w chwili, gdy dowiedziała się, że jest w ciąży, pomyślała: Chcę tego dziecka. Jej chłopak, Gautam, czuł to samo i przez następne sześć miesięcy byli gotowi poruszyć niebo i ziemię, aby powitać na świecie swoją córkę.

Wtedy stało się coś nie do pomyślenia. W dwudziestym szóstym tygodniu ciąży otrzymali najgorszą wiadomość, która potwierdziła jej największe obawy: ich córka, Laila, nie miała wykrywalnego bicia serca. Wiadomość ta wstrząsnęła nią, burząc jej świeżo upieczone małżeństwo i wpędzając ją w spiralę depresji, z której czuła, że nigdy się nie podniesie. Ale pośród tej rozpaczy Leah znalazła światło, które wyprowadziło ją z ciemności: Wsparcie Gautama, psa ze schroniska, swoją pasję do biegania, a przede wszystkim niezachwianą miłość do Laili.

W tym rozdzierającym serce pamiętniku Leah Mele-Bazaz dzieli się swoim doświadczeniem z dewastacją martwego urodzenia. Jej inspirująca podróż od straty i udręki do nowo odkrytej nadziei i uzdrowienia pokazuje, że istnieje sposób na życie, gdy nasze dzieci nie są już z nami.