La pasion del obstaculo - poemas y cartas de Juana Borrero

Zawartość książki:

Juana Borrero (1877-1896) - modernistyczna poetka urodzona w Puentes Grandes w Hawanie na Kubie. Doskonale radziła sobie również w malarstwie. Jako poetka była uważana za przedwcześnie dojrzałą dziewczynę. Jej ojciec, Esteban Borrero, był autorem opowiadań i poetą; a jej siostra, Dulce Maria Borrero, wyróżniała się poezją i prozą. Dlatego też Juana dorastała w artystycznej i literackiej atmosferze, wśród kręgów literackich i spotkań, w których uczestniczyli inni pisarze, tacy jak Carlos Pio i Federico Uhrbach, a także Julian del Casal. Będąc jeszcze bardzo młodą, Juana uczęszczała na lekcje malarstwa, najpierw do Dolores Desvernine, a później, w 1886 roku, do słynnej Akademii Sztuk Pięknych San Alejandro w Hawanie. Studiowała również u Armando Menocala, jednego z najwybitniejszych kubańskich malarzy XIX wieku. W 1892 roku Juana towarzyszyła ojcu w podróży do Nowego Jorku, gdzie poznała Jose Martiego, który zorganizował na jej cześć wieczór literacki w Chickering Hall. W następnym roku wróciła na Kubę. Jej wiersze pojawiły się w antologii Grupo de familia, poesias de los Borrero, opublikowanej w 1895 roku, w którym ukazała się również jedyna książka poetycka wydana przez Juanę Borrero: Rimas. Wiersze Juany były również publikowane w La Habana Elegante, Gris y Azul i El Figaro. Oprócz cennych płócien i rysunków, które wciąż przetrwały, pozostawiła po sobie obszerny epistolar, który został opublikowany w Hawanie w dwóch tomach w latach 1966-1967.

Listy te miały swoje źródło w romantycznym związku Juany Borrero i Carlosa Pio Uhrbacha, który ze względu na sprzeciw Estebana, ojca Juany, musiał być prowadzony poprzez tajną wymianę osobistych listów. W 1895 roku, ze względu na zaangażowanie Estebana w sprawę rewolucji, Borrero zostali zmuszeni do emigracji do Stanów Zjednoczonych. W Key West, gdzie osiedliła się jej rodzina, Juana zmarła 9 marca 1896 roku. Krótko przed śmiercią, już prawie bez sił do pisania, podyktowała wersy swojej "Ultima rima", która stała się w rzeczywistości jej ostatnim wierszem. Chociaż Juana Borrero zmarła zaledwie kilka miesięcy przed ukończeniem osiemnastego roku życia, sama w sobie jest jedną z najbardziej fascynujących postaci hispanoamerykańskiego modernizmu. Jeśli nie doczekała się zasłużonego uznania, to tylko dlatego, że do tej pory jej prace nie były publikowane poza Kubą. Szczególnie listy, ale także wiersze Juany Borrero, stanowią niezbędną lekturę dla osób zainteresowanych hispanoamerykańskim modernizmem. Dzieła te z pewnością staną się lekturą obowiązkową dla każdego, kto próbuje zrozumieć funkcjonowanie podmiotowości - zwłaszcza, ale nie tylko, w odniesieniu do kobiet - podczas latynoamerykańskiego fin-de-siecle.

Oprócz krytycznego i komentowanego wydania wszystkich dzieł poetyckich Juany Borrero, niniejsza książka zawiera wybór jej listów, teksty o Juanie Borrero, zdjęcia i zaktualizowaną bibliografię.