La Gazza ladra sinfonia: Study score
Ta sinfonia (lub uwertura) była ostatnią rzeczą skomponowaną do opery Rossiniego La Gazza ladra (znanej w języku angielskim jako The Thieving Magpie). Rossini, znany z tego, że potrafił komponować bardzo szybko, był cytowany w XIX-wiecznej biografii o dyrygencie (Alessandro Rolla), który kazał mu zamknąć się w górnym pokoju mediolańskiego Teatro alla Scala na dzień przed premierą pod strażą czterech kelnerów, aby dokończyć uwerturę.
Gdy Rossini ukończył stronę partytury, została ona przekazana jednemu z jego "strażników", który następnie wyrzucił ją przez okno do kopisty poniżej. Uwertura słynie z wykorzystania werbla do przywołania wybryków diabolicznie sprytnego złodziejskiego ptaka. Premiera opery odbyła się w Mediolanie 31 maja 1817 roku.
Podobnie jak inne uwertury, ta również nie była zbyt dobrze traktowana przez wydawców na przestrzeni dziesięcioleci. Część problemu wynika z rękopisów samego kompozytora, które były produktem szybkiego komponowania pod presją. Ponadto sama opera cieszyła się dużą popularnością, w związku z czym w kolejnych dekadach kompozytor kilkakrotnie wprowadzał do niej poprawki na potrzeby różnych wykonań w Europie.
Wiele rzeczy, które zostały po prostu założone przez wykonawców z epoki od ich pierwszego pojawienia się i zastosowane do analogicznych fragmentów, nie zostało zastosowanych przez wykonawców z późniejszych epok. Ta nowa edycja wykonawcza przygotowana przez Clarka McAlistera została wcześniej wydana przez nieistniejące już wydawnictwo E. F.
Kalmus w 2006 roku. Serenissima ma teraz przyjemność zaoferować nie tylko niniejszą partyturę studyjną, ale także dużą partyturę i partie orkiestrowe.
