La charca

Opinie czytelników

Powieść jest przejmującą i wzruszającą historią, która porusza ciężkie tematy, takie jak ubóstwo, wyzysk i słabości niższej klasy. Bada kontrast między bogatymi i biednymi, a także zagłębia się w tragiczne tematy, takie jak kazirodztwo i morderstwo. Podczas gdy niektórzy czytelnicy uznali te tematy za istotne, a zwroty akcji za zaskakujące, inni uważali, że nadmierne opisy i skomplikowana fabuła umniejszały ich ogólną przyjemność z lektury.

⬤ Wzruszająca i przejmująca historia z głębokimi tematami
⬤ silny wpływ emocjonalny
⬤ bada ważne kwestie społeczne
⬤ nieoczekiwane zwroty akcji.

⬤ Nadmierne opisy, które spowalniają narrację
⬤ skomplikowana fabuła, która może wydawać się nierozwiązana
⬤ pewne negatywne nastawienie do kontekstów historycznych.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Uważany za twórcę powieści portorykańskiej, Manuel Zeno Gandía jest jednym z najwybitniejszych pisarzy nurtu naturalistycznego. Jego najbardziej znanym dziełem jest La charca (1894), która przedstawia biedę, występek i ból.

Inną jego powieścią jest Redentores. Zeno pisał również opowiadania, poezję, krytykę literacką i eseje. Opis środowiska zajmuje centralne miejsce we wszystkich powieściach Zeno.

Akcja powieści rozgrywa się w przestrzeni zdominowanej przez negatywne siły różnego rodzaju. Przenosi się tam szereg pozytywnych postaci, które zostają pokonane przez nieubłaganą i śmiertelną moc środowiska. W La charca akcja rozgrywa się w środowisku wiejskim, które Zeno opisuje jako przestrzeń zdominowaną przez brak kultury.

W której relacje międzyludzkie naznaczone są najbardziej elementarnymi instynktami. Droga prowadząca do wioski La charca jest opisana jako „bardziej odpowiednia dla kóz i dzikich kotów niż dla ludzi”. Ta powieść to wspaniały obraz nędzy otaczającej robotników dniówkowych.

Jest to również zdecydowane potępienie najgorszych wad społecznych (takich jak lichwa) i krytyka sumień oświeconych. La charca portretuje tę klasę społeczną i pokazuje jej niezdolność do wprowadzenia w życie zmian społecznych, których teoretycznie broni.