L'Estro Armonico, Op. 3, w pełnej partyturze: 12 koncertów na 1, 2 i 4 skrzypiec

Opinie czytelników

Recenzje wskazują, że to wydanie dzieł Vivaldiego jest solidnym wyborem dla kolekcjonerów muzyki i koncertmistrzów ze względu na jego wszechstronny charakter i czytelność. Jest ono jednak mniej odpowiednie dla wykonawców poszukujących partii, ponieważ oferuje jedynie pełną partyturę bez oddzielnych partii instrumentalnych. Nabywcy powinni rozważyć alternatywne wydania dla rzeczywistych wykonań.

⬤ Dobra edycja dla kolekcjonerów i koncertmistrzów.
⬤ Łatwe do czytania i warte swojej ceny.
⬤ Wyczerpujący zapis nutowy z uwagami redakcyjnymi.
⬤ Duży i czytelny format.
⬤ Przystępna cena w porównaniu do innych wydań.

⬤ Brak oddzielnych części instrumentalnych do grania.
⬤ Brak szczegółowych wskazówek wykonawczych i artykulacji.
⬤ Do wykonania preferowane mogą być inne wydania, takie jak Ricordi lub Peters.

(na podstawie 8 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

L'Estro Armonico, Op. 3, in Full Score: 12 Concertos for 1, 2 and 4 Violins

Zawartość książki:

Chociaż Vivaldi komponował w wielu gatunkach muzycznych, to jednak na nowo zdefiniował koncert i uczynił go wyraźnie swoim własnym. I chociaż był biegły w pisaniu na różne instrumenty, skrzypce pozostały jego głównym instrumentem. 12 koncertów kompozytora znanych jako „L'estro armonico” (Innowacja harmoniczna) wyróżnia się spośród wszystkich innych utworów zespołowych swoich czasów naciskiem na wirtuozerię, rytmiczną żywiołowością, elastyczną instrumentacją, niezależnym podejściem do rozwoju tematycznego i prawdziwymi innowacjami w formie koncertu.

To wspaniałe dzieło, dedykowane florenckiemu wielkiemu księciu Ferdynandowi III de Medici, zawiera dwanaście utworów zorganizowanych w cztery zestawy. Każdy zestaw zawiera koncert na czworo skrzypiec solo, jeden na dwoje skrzypiec solo i jeden na pojedyncze skrzypce solo.

Wybitny dodatek do literatury muzycznej, ten tom został na nowo zredagowany i wygrawerowany pod kierunkiem dr Eleanor Selfridge-Field, uznanego autorytetu w dziedzinie muzyki włoskiego baroku, wraz z redaktorem Edmundem Correia, Jr.