Kwiaty trawy

Opinie czytelników

Flowers of Grass autorstwa Takehiko Fukunagi przedstawia surowe i przejmujące spojrzenie na życie w Japonii, eksplorując tematy miłości, samotności i wpływu wojny. Narracja, ujęta w ramy rękopisu zmarłego bohatera, zagłębia się w złożone emocje i filozoficzne rozważania, szczególnie na temat chrześcijaństwa i natury miłości. Chociaż książka oferuje głębsze zrozumienie japońskiej percepcji, może stanowić wyzwanie dla czytelników niezaznajomionych z jej stylem i kontekstem.

Książka jest pięknie napisana, z żywymi obrazami życia w sanatorium i prowokującymi do myślenia fragmentami filozoficznymi. Zapewnia cenny wgląd w japońską kulturę i doświadczenia osób dotkniętych wojną. Intensywne tematy emocjonalne i liryczny język przyczyniają się do jej głębi i przemyślenia.

Dialogi mogą wydawać się drewniane, a akcja oderwana od rzeczywistości, co może zrazić czytelników przyzwyczajonych do nowoczesnych narracji. Niektórzy mogą uznać, że filozoficzne dygresje spowalniają fabułę, a wyidealizowane spojrzenie bohaterów na miłość może nie być uniwersalne. Czytelnicy niezaznajomieni z literaturą japońską mogą potrzebować nieco czasu na adaptację.

(na podstawie 1 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Flowers of Grass

Zawartość książki:

Na obrzeżach Tokio, w sanatorium przeciwgruźliczym w wiosce K znajduje się sześciołóżkowy oddział, który narrator, aspirujący poeta, dzieli ze studentem lingwistyki i początkującym pisarzem o imieniu Shiomi.

Po tym, jak uparty Shiomi nalega na poddanie się niebezpiecznemu zabiegowi chirurgicznemu i umiera, w jego pościeli pojawiają się dwa zeszyty. „Flowers of Grass” rozwija się, gdy narrator je czyta, zadając sobie pytanie, czy śmierć Shiomiego była rodzajem samobójstwa, i poznając szczegóły dwóch wielkich miłości swojego zmarłego przyjaciela: do brata i siostry, z których oboje go odrzucają.

Sam Fukunaga spędził siedem lat na rekonwalescencji po gruźlicy po II wojnie światowej i czerpał z własnych doświadczeń, aby stworzyć w pełni zrealizowany portret młodego człowieka o wybrednej inteligencji i wielkim smutku oraz o tym, jak można, patrząc na rzeczywistość od strony śmierci i rozpaczy, nadal wybierać życie.