Lotus Blossoms and Purple Clouds: Monastic Buddhism in Post-Mao China
Południowo-wschodnie Chiny są tradycyjną twierdzą buddyzmu, ale niewiele uwagi poświęcono temu faktowi. Pionierska książka Briana Nicholsa, Kwiaty lotosu i purpurowe chmury, koncentruje się na dużym klasztorze buddyjskim w Quanzhou i łączy szczegóły etnograficzne ze stymulującą analizą w celu zbadania religii w Chinach po Mao.
Nichols przeprowadził ponad dwadzieścia sześć miesięcy badań terenowych w ciągu czternastu lat (2005-2019), aby opracować ponowny opis chińskiego buddyzmu monastycznego, który wykracza poza kanoniczne źródła i główne narracje do lokalnych tekstów, kultury materialnej, historii mówionej i żywych tradycji. Jego praca dekonstruuje normatywne relacje i rzuca światło na to, jak buddyzm jest przeżywany i praktykowany. Przedstawia czytelnikom klasztor Quanzhou Kaiyuan i jego społeczność duchownych dążących do ożywienia tradycji po zawirowaniach ery maoistowskiej; świeckich buddystów oddających cześć na dziedzińcach i salach klasztoru; autobusy pełne turystów podziwiających budynki i artefakty tego miejsca, niektóre sięgające czasów dynastii Tang (IX wiek); oraz lokalnych urzędników zaangażowanych we wspieranie - i ograniczanie - powrotu religii.
Korzystając z gazeciarzy, epigrafiki i innych źródeł archiwalnych, Nichols zaczyna od prześledzenia historii klasztoru Quanzhou Kaiyuan od czasów dynastii Tang do chwili obecnej, zwracając uwagę na ciągłe znaczenie wydarzeń nadprzyrodzonych, takich jak kwitnące lotosem drzewa morwy i pomyślne fioletowe chmury związane z założeniem klasztoru. Współczesny klasztor jest następnie badany poprzez etnograficzne uczestnictwo/obserwację i wywiady.
Nichols odkrywa szereg nieoczekiwanych cech buddyjskiego życia religijnego, opowiadając się za zasadniczo liturgiczną naturą buddyjskiej praktyki klasztornej - naznaczonej programem codziennej recytacji dharaṇi (świętego tekstu), tradycjami ezoterycznymi i kultem przodków. Na koniec przedstawia innowacyjną analizę przestrzenną świątyni klasztornej Quanzhou Kaiyuan, która ujawnia, w jaki sposób różne grupy angażują się w to miejsce, aby stworzyć miejsce praktyk religijnych, atrakcję turystyczną i park społecznościowy.
