Plough Quarterly No. 25 - Solidarity
Lato 2020 roku pokazało nam, jak bardzo wszyscy jesteśmy od siebie zależni. Niezależnie od tego, co jeszcze robią, pandemie pokazują nam, że nie jesteśmy sami.
Covid-19 jest dowodem na to, że tak, istnieje coś takiego jak społeczeństwo; choroba rozprzestrzeniła się właśnie dlatego, że nie jesteśmy autonomicznymi jednostkami odłączonymi od siebie nawzajem, ale raczej wszyscy należymy do jednego wielkiego ciała ludzkości. Ból zadawany przez pandemię jest daleki od równomiernego rozłożenia. Jednak coraz wyraźniej pokazuje, jak bardzo wszyscy jesteśmy od siebie zależni i jak pilnie potrzebujemy, abyśmy wzajemnie dźwigali swoje ciężary.
Jest to zatem dobry czas, aby porozmawiać o solidarności. Tym bardziej, że jest to temat poruszony również przez inne ważne wydarzenie tego roku, międzynarodowe protesty na rzecz sprawiedliwości rasowej po śmierci George'a Floyda. Protesty te również podniosły kwestię solidarności w poczuciu winy, nawet winy międzypokoleniowej.
Biorąc na siebie naszą wspólną winę z całą ludzkością, stajemy się solidarni z Tym, który ją ponosi i odkupuje. W Chrystusie grzechy zostają przebaczone, wina zniesiona, a nowy sposób wspólnego życia staje się możliwy.
Ta solidarność w przebaczeniu daje początek życiu miłości. W tym numerze Plough badamy, co oznacza solidarnośći jak wygląda przeżywanie jej dzisiaj, czy to w Ugandzie, Boliwii czy Korei Południowej, w miejskim kościele, Bruderhofie czy klasztorze.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)