Kurt Weill na scenie: Od Berlina po Broadway

Opinie czytelników

Kurt Weill On Stage autorstwa Fostera Hirscha zapewnia dogłębną eksplorację kariery teatralnej Kurta Weilla, podkreślając zarówno jego wczesną niemiecką pracę, jak i udane przejście na Broadway. Książka jest chwalona za kompleksowe podejście i wciągający styl pisania, co czyni ją inspirującą dla aspirujących scenarzystów muzycznych. Podważa tradycyjne poglądy na karierę Weilla i zawiera bogate źródła pierwotne, choć brakuje w niej szczegółowej analizy muzycznej.

⬤ Oferuje kompleksowy przegląd całej kariery Weilla, łącząc zarówno niemiecką, jak i amerykańską fazę.
⬤ Dobrze zbadana z dostępem do unikalnych materiałów źródłowych.
⬤ Angażujący i inspirujący styl pisania, który motywuje osoby zainteresowane pisaniem na scenę muzyczną.
⬤ Omawia historyczny i społeczny kontekst twórczości Weilla, czyniąc ją bardziej spójną i przystępną.

⬤ Nie kładzie nacisku na analizę muzyczną, co niektórzy czytelnicy mogą uznać za brak.
⬤ Skupia się bardziej na narracji życia Weilla niż na szczegółowej krytyce muzycznej.
⬤ Niektórzy recenzenci sugerują, że może być używana jako tekst uzupełniający, a nie samodzielna biografia.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Kurt Weill on Stage: From Berlin to Broadway

Zawartość książki:

Jego najbardziej znaną piosenką jest „Mack the Knife” ze słowami Bertolta Brechta, z Opery za trzy grosze, po raz pierwszy wykonanej w Berlinie Weimarskim w 1928 roku. Pięć lat później Kurt Weill uciekł przed nazistami i przybył do Ameryki, gdzie wkrótce stał się jednym z najbardziej podziwianych kompozytorów musicali na Broadwayu.

Jego przedstawienia obejmowały: Knickerbocker Holiday, Lady in the Dark, One Touch of Venus, Street Scene i Lost in the Stars. Jego piosenki: „My Ship”, »September Song«, »Speak Low« i »It Never Was You«. Ta biografia koncentruje się na karierze Weilla w Stanach Zjednoczonych, ale jej celem jest odkrycie prawdy w komentarzu żony Weilla, niezapomnianej Lotte Lenya: „Nie ma amerykańskiego Weilla, nie ma niemieckiego Weilla.

Nie ma między nimi różnicy. Jest tylko Weill”.