Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 6 głosach.
The Curia is the Pope: and why it cannot listen
Dogmaty Soboru Watykańskiego I prawie osiągnęły biurokratyczne i papieskie ambicje. Warunki związane z papieską nieomylnością ograniczyły jednak jej użycie do jednej okazji na 150 lat.
Ale sam tytuł ułatwiał fałszywe roszczenia. Pseudo-nieomylność wiąże się z wysokimi kosztami utrzymania. Obecnie mają one pierwszeństwo przed przykazaniem miłości i Chrystusowymi nakazami "czyńcie to" i "czyńcie uczniów".
Ograniczają możliwości zarządzania, powodując coraz większy głód sakramentalny.
Ich obrona wiązała się z przymusem, oszustwem i tandetną nauką, co w konsekwencji zmniejszyło wiarygodność przywódców kościelnych. Drugi dogmat, powszechna jurysdykcja, przekształcił samonapędzającą się biurokrację, która zwykle kontroluje papieży, w skuteczny rząd biskupów, a tym samym Kościoła.
"Kuria jest papieżem" to słowa papieża Jana Pawła II. Niedawny Synod Biskupów, kontrolowany przez kurię, został powstrzymany przed dostosowaniem posługi do potrzeb rdzennych kultur przez mnogość pseudo nieomylnych przepisów i kilka nietykalnych prerogatyw zawodowych. Ta książka mówi o tym tak, jak jest, zapewniając wsparcie ludziom, którzy starają się zreformować Kościół, pokazując, że ich wartości mogą być bardziej ortodoksyjne niż establishment.
Wzywa do zdecydowanego opowiedzenia się za prawdą. Argumentuje za podziałem władzy, rozpadem Kurii i powrotem do zdecentralizowanego systemu, w którym biskupi są wybierani lokalnie i mogą przewodzić. Szczegółowo opisuje, w jaki sposób rzekomo niereformowalne dogmaty z 1870 r.
mogą zostać prawnie zniesione i sugeruje 29 konkretnych obszarów, w których zmiany mogłyby uczynić zarządzanie Kościołem bardziej wiernym jego założycielowi i jego misji.