Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 6 głosach.
Curator of Ephemera at the New Museum for Archaic Media
Heid E. Erdrich pisze z teraźniejszości w przyszłość, w której żyje ludzki niepokój.
Wiele z jej wierszy angażuje ekphrasis wokół wizualnych prac współczesnych artystów, którzy, podobnie jak Erdrich, są Anishinaabe. Wiersze w tym zbiorze są również kuratorami eksponatów nie do pokonania w nieistniejących jeszcze muzeach poświęconych efemerydom komunikacji i technologii. Centralnym motywem jest mixtape, efemeryczna forma, którą Erdrich bada w roli nośnika romantycznego niepokoju amerykańskich par.
Wiersze te pokazują, jak nasza miłość do technologii i jak przemysł wydobywczy na rdzennych ziemiach, którego wymaga technologia, zagraża naszej przyszłości i przesłania rzeczywistość rdzennych mieszkańców, którzy wiedzą, co to znaczy przetrwać apokalipsę. Głęboko eko-poetyckie wiersze wykraczają poza stronę w poemeos, wspólnie stworzonych filmach poetyckich dostępnych w tekście dzięki nowemu, ale już archaicznemu użyciu kodów QR.
Wspólne wiersze podkreślające lekcje w Anishinaabemowin również poszerzają kontekst twórczości Erdrich. Pomimo tego, jak niewiele technologia komunikacyjna pomogła ludziom w zrozumieniu siebie nawzajem, wiersze te przemawiają do żywej ludzkiej tęsknoty za łącznością, ponieważ zachęcają do zaangażowania obrazu, chwili, zmysłowości i rzeczywistości.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)