Kultury na orbicie: Satelity i telewizja

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 6 głosach.

Oryginalny tytuł:

Cultures in Orbit: Satellites and the Televisual

Zawartość książki:

W 1957 roku Sputnik, pierwszy na świecie satelita stworzony przez człowieka, olśnił ludzi, gdy krążył wokół planety. Na początku XXI wieku ponad osiem tysięcy satelitów krążyło wokół Ziemi, a praktyki satelitarne, takie jak transmisja na żywo, bezpośrednie nadawanie, teledetekcja i obserwacja astronomiczna, zmieniły sposób, w jaki wyobrażamy sobie siebie w relacji z innymi i naszą planetą w kosmosie.

W Kulturach na orbicie Lisa Parks analizuje te praktyki satelitarne i pokazuje, w jaki sposób wpłynęły one na znaczenia "globalnego" i "telewizyjnego". Parks sugeruje, że konwergencja technologii nadawczych, satelitarnych i komputerowych wymaga rozszerzonej definicji "telewizji", która obejmuje praktyki monitorowania wojskowego i obserwacji naukowych, a także komercyjną rozrywkę i nadawanie publiczne. Poruszając się po dyscyplinach studiów medialnych, geografii oraz studiów nad nauką i technologią, Parks analizuje wykorzystanie satelitów przez nadawców, urzędników wojskowych, archeologów i astronomów.

Przygląda się Our World, międzykontynentalnemu programowi telewizyjnemu na żywo, który w 1967 roku dotarł do pięciuset milionów widzów, oraz Imparja tv, aborygeńskiej sieci telewizji satelitarnej w Australii. Przechodząc do możliwości teledetekcji satelitów, bada produkcję zdjęć satelitarnych wojny w Bośni przez amerykańskie wojsko, a także wykorzystanie satelitów przez archeologów podczas wykopalisk pałacu Kleopatry w Aleksandrii w Egipcie.

Refleksje Parksa na temat tego, w jaki sposób zachodnie fantazje o kontroli są uwikłane w widoki przestrzeni kosmicznej z teleskopu Hubble'a, wskazują na szerszy problem: podczas gdy satelity obiecują "globalną wioskę", to jednocześnie dzielą i dzielą planetę w sposób, który rozszerza hegemonię postindustrialnego Zachodu. Skupiając się na takich sprzecznościach, Parks podkreśla, w jaki sposób satelity krzyżują się z polityką kulturalną i walkami społecznymi.