Wartime Culture in Guilin, 1938-1944: A City at War
Niniejsza książka analizuje rozwój kultury wojennej w mieście Guilin w prowincji Guangxi w południowo-zachodnich Chinach podczas znacznej części wojny oporu kraju przeciwko japońskiej inwazji w latach 1938-1944.
Niniejsze badanie podważa istniejącą historiografię dotyczącą chińskiej kultury wojennej na trzech poziomach. Po pierwsze, grupa watażków Guangxi odegrała kluczową rolę w utrzymaniu bezpieczeństwa regionalnego, zapewniając zliberalizowane środowisko polityczne dla wojennych działań kulturalnych i ułatwiając wojenne relacje nacjonalistyczno-komunistyczne zarówno na poziomie lokalnym, jak i krajowym.
Po drugie, kultura wojenna była bardziej literacka niż polityczna i odzwierciedlała potężny intelektualny wigor, który był nieodzownym elementem chińskich wysiłków wojennych. Intelektualiści wywodzący się z różnych środowisk społecznych i politycznych byli swoimi własnymi "organicznymi" jaźniami, nie czując presji, by dojść do intelektualnego konsensusu w produkcji literackiej. Po trzecie, kultura wojenna charakteryzowała się aktywnym udziałem wielu międzynarodowych grup, organizacji politycznych i osób z zagranicy.
Dzieła literackie wyprodukowane w Guilin w latach 1938-1944 wyraźnie odzwierciedlały połączenie chińskich narodowych i międzynarodowych nastrojów antyfaszystowskich i antywojskowych. Chińskie arcydzieła literackie zostały przetłumaczone na różne języki obce, a zagraniczna literatura i dzieła polityczne zostały przedstawione chińskiej publiczności poprzez różne programy wymiany kulturalnej i politycznej w mieście.
