Kultura ubioru w późnowiktoriańskiej fikcji kobiecej: Umiejętność czytania i pisania, tekstylia i aktywizm

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Dress Culture in Late Victorian Women's Fiction: Literacy, Textiles, and Activism

Zawartość książki:

W swojej niezwykle czytelnej i bogato udokumentowanej książce Christine Bayles Kortsch prosi nas o zmianę naszego rozumienia późnowiktoriańskiej kultury literackiej poprzez zbadanie jej nierozerwalnego związku z kulturą materialną ubioru i szycia. Nawet gdy ustawy o edukacji z lat 1870, 1880 i 1891 rozszerzyły przywilej umiejętności czytania i pisania na większą liczbę ludności, szycie próbników nadal było sposobem na akulturację dziewcząt zarówno w zakresie umiejętności czytania i pisania, jak i tego, co Kortsch nazywa "kulturą ubioru".

Kortsch bada dziewiętnastowieczną edukację kobiet, szycie i robótki ręczne, modę głównego nurtu, alternatywne ruchy odzieżowe, pracę klasy robotniczej w przemyśle tekstylnym i formy aktywizmu społecznego, pokazując, w jaki sposób podwójna umiejętność czytania i pisania w kulturze ubioru i druku łączyła pisarki z ich czytelnikami. Skupiając się na wiktoriańskich powieściach napisanych w latach 1870-1900, Kortsch analizuje beletrystykę pisarek takich jak Olive Schreiner, Ella Hepworth Dixon, Margaret Oliphant, Sarah Grand i Gertrude Dix, zwracając uwagę na wpływowe poprzedniczki, takie jak Elizabeth Gaskell, Charlotte Bront i George Eliot.

Periodyki, z ich zestawieniem dziennikarstwa, beletrystyki i artykułów na temat ubioru i szycia, są szczególnie podatnymi miejscami do badania ścisłych powiązań między kulturą druku a kulturą ubioru. Książka Kortsch, oparta na jej badaniach kolekcji kostiumów w brytyjskich i amerykańskich muzeach, poszerza nasze spojrzenie na fikcję New Woman i jej związek zarówno z kulturą ubioru, jak i współczesną fikcją kobiecą.