Culture and the Development of Children's Action: A Theory of Human Development
W tej głęboko wnikliwej, intelektualnie wymagającej pracy dr JaanValsiner kładzie podwaliny pod dynamiczne, nowe kulturowo-historyczne podejście do psychologii rozwojowej. Rozpoczyna od dekonstrukcji tradycyjnej teorii rozwoju, ujawniając koncepcyjne zamieszanie i epistemologiczne martwe punkty, które jego zdaniem nadal podważają naukową zasadność jej metodologii. Hedes opisuje sposoby, w jakie zakorzenione uprzedzenia kulturowe kształtują cele interwencyjne i wpływają zarówno na kierunek badań, jak i sposoby interpretacji danych badawczych. I sugeruje sposoby, w jakie badacze i klinicyści mogą stać się bardziej świadomi i przekraczać te uprzedzenia.
Następnie dr Valsiner rozwija hierarchiczny, systemowy model, który przedstawia rozwój jako otwarty, dialektyczny proces. Podejście Valsinera opiera się na założeniu, że ponieważ każde dziecko jest wyjątkowe - podobnie jak jego warunki życiowe - odchylenia w funkcjonowaniu lub tempie rozwoju od ustalonej normy są równie prawdopodobne, że są konstruktywnymi adaptacjami do zmieniających się warunków środowiskowych, jak i objawami zaburzeń psychicznych. Czerpiąc z tak różnorodnych źródeł, jak filozofia lingwistyczna, antropologia strukturalna, termodynamika i teoria systemów, a także praca wielu czołowych postaci dwudziestowiecznej teorii rozwoju, Valsiner przekonująco argumentuje za podejściem do psychologii rozwojowej na tyle dojrzałym, aby rozpoznać różnicę między zdrową zmiennością a dysfunkcją.
W późniejszych rozdziałach uwaga przenosi się z abstrakcyjnego rozwoju na codzienne wyzwania napotykane przez rozwijające się dziecko. Historie przypadków ilustrują subtelną grę czynników kulturowych, fizjologicznych i psychologicznych w kształtowaniu zachowań w dzieciństwie.
Nazywana "intelektualnym tour de force" przez Bulletin of the Menninger Clinic, Culture and the Development of Children's Action jest ważną lekturą dla psychologów rozwojowych, psychologów dziecięcych i wszystkich klinicystów dziecięcych.
"Oczywiście żadna nauka nie rozwija się w sposób liniowy. Porusza się niezależnie od społeczeństwa, w którym jest osadzona, wykorzystując formy narracyjne w opisywaniu siebie osobom z wewnątrz i z zewnątrz. Retoryka naukowców dotycząca ich nauki jest zatem z konieczności niespójna. Nauki są zarówno instytucjami społecznymi w społeczeństwie, jak i organizacjami społecznymi, które próbują budować uniwersalną wiedzę. Dla psychologii skomplikowanym zadaniem jest jednoczesne konstruowanie wiedzy i autorefleksyjność. Niemniej jednak to ten drugi rodzaj refleksyjności kieruje faktyczną konstrukcją wiedzy." -- Jaan Valsiner.
"(Ta książka) jest fascynującą i ważną pracą, która rzuca wyzwanie współczesnej psychologii rozwojowej. Drugie wydanie zmieniło się pod wieloma względami i dodano wiele nowych materiałów, ale u podstaw Valsiner zmaga się z pytaniem "jak powinniśmy rozumieć rozwój?". Nadal zmaga się również z tym, co dość obrazowo opisuje jako "epistemologiczne wiatraki psychologii". Jego wyzwanie zostało zwięźle podsumowane w dwóch wersach wiersza T. S. Eliota:
* Gdzie jest mądrość, którą utraciliśmy w wiedzy?
* Gdzie jest wiedza, którą utraciliśmy w informacjach? " -- -- z przedmowy Kevina Connolly'ego.
