Culture(s) and Authenticity: The Politics of Translation and the Poetics of Imitation
Książka ta porusza epistemologiczne i polityczne aspekty dyskursywnego dążenia do autentyczności oraz różne sposoby, w jakie nieautentyczność jest dewaluowana i marginalizowana.
Eseje krytycznie analizują różne sposoby, za pomocą których autentyczność jest poszukiwana, inscenizowana, podziwiana, odrzucana, powielana lub po prostu przyjmowana za pewnik. W takich praktykach dyskursywnych działa poetyka imitacji.
Jest ona postrzegana jako paradoksalny rodzaj poetyki, która wyrzeka się autentyczności tworzonego tekstu na rzecz jego półreligijnego ofiarowania pochodzeniu. Takie wróżenie z Autentycznego przedstawia tłumaczenie jako akt bałwochwalczy, któremu towarzyszy podejrzenie, że jest ono jednocześnie obrazoburcze.