Kultura dowodzenia: Kształcenie oficerów w armii amerykańskiej i niemieckich siłach zbrojnych w latach 1901-1940 oraz konsekwencje dla II wojny światowej

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 113 głosach.

Oryginalny tytuł:

Command Culture: Officer Education in the U.S. Army and the German Armed Forces, 1901-1940, and the Consequences for World War II

Zawartość książki:

Wybrany przez generała Raymonda Odierno, 38. szefa sztabu armii, na listę lektur zawodowych szefa sztabu armii Stanów Zjednoczonych, do publikacji "The Army Profession", 2012.

Wybrany przez generała porucznika Davida Morrisona, szefa armii (Australia), na listę lektur szefa armii, 2012. Wybrana przez generała Jamesa F. Amosa, dowódcę Korpusu Piechoty Morskiej Stanów Zjednoczonych, jako lektura obowiązkowa dla wszystkich starszych chorążych oraz wszystkich majorów i podpułkowników, 2013. Wybrany przez generała dywizji H. R. McMastera w Maneuver Center of Excellence, Fort Benning, do programu Leader Development Study Program, 2013.

Zwycięzca Army Historical Foundation Distinguished Writing Award, 2012.

W książce Command Culture Jorg Muth analizuje różne ścieżki, jakimi podążały armia Stanów Zjednoczonych i niemieckie siły zbrojne, aby wybrać, wykształcić i awansować swoich oficerów w kluczowym okresie przed II wojną światową. Muth wykazuje, że system edukacji wojskowej w Niemczech stanowił zorganizowany wysiłek, w którym każda szkoła i egzamin stanowiły odskocznię do następnego. Z kolei w Stanach Zjednoczonych nie istniała żadna komunikacja dotycząca treści nauczania czy kwestii dydaktycznych pomiędzy różnymi szkołami i akademiami, a one same funkcjonowały w odizolowanym środowisku. Amerykańscy oficerowie, którzy w końcu przedostali się przez nieregularny proces selekcji i przeszli przez West Point do ważnej Szkoły Dowództwa i Sztabu Generalnego w Fort Leavenworth w stanie Kansas, byli zwykle głęboko rozczarowani, ponieważ ponownie musieli stawić czoła raczej poniżej przeciętnej kadrze, która po każdym ćwiczeniu zmuszała ich do zaakceptowania zatwierdzonego "rozwiązania szkolnego".

Command Culture bada paradoks, że w Niemczech oficerowie pochodzili z zamkniętego autorytarnego społeczeństwa, ale otrzymali niezwykle otwartą edukację wojskową, podczas gdy ich odpowiednicy w Stanach Zjednoczonych pochodzili z jednego z najbardziej demokratycznych społeczeństw, ale otrzymali przestarzałą edukację wojskową, która okiełznała ich umysły i ograniczyła ich inicjatywę. Z drugiej strony, niemieccy kandydaci na oficerów nauczyli się, że na wojnie wszystko jest możliwe, a wojna eksterminacyjna jest akceptowalna. Dla amerykańskich oficerów, wychowanych w demokracji, pewne granice nigdy nie mogły zostać przekroczone.

Ta praca po raz pierwszy jasno wyjaśnia brak odwagi wielu wysokich rangą amerykańskich oficerów podczas II wojny światowej, a także powód, dla którego tak wielu niemieckich oficerów stało się sprawcami lub współsprawcami zbrodni wojennych i okrucieństw lub pozostało obserwatorami, nie zabierając głosu. Ci amerykańscy oficerowie, którzy stali się wybitnymi przywódcami podczas II wojny światowej, zrobili to nie tyle z powodu swojego wykształcenia wojskowego, ale pomimo niego.