Cuban Cultural Heritage: A Rebel Past for a Revolutionary Nation
Rola dziedzictwa kulturowego i muzeów w konstruowaniu tożsamości narodowej na postkolonialnej Kubie.
Podczas rządów Fidela Castro kubańscy rewolucjoniści kooptowali i reinterpretowali poprzednią burżuazyjną narrację narodową Kuby, dostosowując ją do ideologii rewolucyjnej poprzez wykorzystanie dziedzictwa i symboli publicznych. Zmieniając wykorzystanie przeszłości w teraźniejszości, byli w stanie zmienić ideologie, relacje władzy, koncepcje epistemologiczne i konteksty ekonomiczne na Kubie, którą znamy dzisiaj.
Kubańskie dziedzictwo kulturowe bada rolę, jaką dziedzictwo kulturowe i muzea odegrały w budowaniu tożsamości narodowej na postkolonialnej Kubie. Zaczynając od uzyskania niepodległości od Hiszpanii w 1898 r. i przechodząc do kubańsko-amerykańskiego zbliżenia w 2014 r., Pablo Alonso Gonzlez ilustruje, w jaki sposób zmiany polityczne i ideologiczne wpłynęły na idee dotyczące dziedzictwa i jak z kolei dziedzictwo zostało wykorzystane przez różnych aktorów społecznych do potwierdzenia ich statusu, szerzenia nowych ideologii i konsolidacji reżimów politycznych.
Odsłaniając powiązania między dziedzictwem, władzą i ideologią, Alonso Gonzlez zagłębia się w zawiłości kubańskiej historii, obejmując kluczowe kwestie, takie jak kulturowe i polityczne relacje Kuby z Hiszpanią, Stanami Zjednoczonymi, Związkiem Radzieckim i tak zwanymi krajami Trzeciego Świata.
Złożoność statusu Kuby jako państwa postkolonialnego.
A także potencjalne przyszłe ścieżki rewolucji w nadchodzących latach. Niniejszy tom oferuje szczegółowe spojrzenie na funkcję i miejsce dziedzictwa kulturowego w państwach socjalistycznych.
Tom w serii Cultural Heritage Studies, pod redakcją Paula A. Shackela.
Publikacja wydania w miękkiej oprawie możliwa dzięki grantowi Sustaining the Humanities through the American Rescue Plan przyznanemu przez National Endowment for the Humanities.