Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
The Cuban Missile Crisis: To Armageddon and Beyond
Minęło sześćdziesiąt lat od wydarzeń z października 1962 roku, które zbliżyły świat do katastrofy nuklearnej. Kubański kryzys rakietowy od dawna uznawany jest za moment największego zagrożenia dla życia (i bliskiej śmierci) ludzkości. W ciągu tych sześćdziesięciu lat nasza wiedza i zrozumienie wydarzeń uległy znaczącym zmianom. Istnieją pewne powody do optymizmu, ponieważ dowiedzieliśmy się, w jaki sposób zarówno prezydent John F. Kennedy, jak i premier Nikita Chruszczow starali się uniknąć wojny nuklearnej.
Co gorsza, dowiedzieliśmy się o incydentach i wydarzeniach, które sugerują, że broń jądrowa mogła zostać użyta przez podległych dowódców wojskowych, w okolicznościach często nieznanych ich przywódcom politycznym. Decyzje o użyciu broni jądrowej leżały w rękach często młodszych dowódców wojskowych, z których niektórzy byli niebezpiecznie blisko przekroczenia progu nuklearnego. Nie oznacza to - jak często się zakłada - że w przypadku użycia broni jądrowej eskalacja wojny totalnej była nieunikniona. Jednak niewątpliwe ryzyko wojny termojądrowej w tych okolicznościach zagrażało przetrwaniu cywilizacji. Setki, jeśli nie tysiące, milionów ludzi zginęłoby z powodu natychmiastowych i krótkoterminowych skutków, podczas gdy długoterminowa perspektywa "zimy nuklearnej" zapowiadała wirtualne wyginięcie ludzkości.
Wyciąganie wniosków sprzed sześćdziesięciu lat wiąże się z poważnymi wyzwaniami. Jeśli wyciągniemy wnioski tylko po to, by odkryć, że nasze rozumienie było błędne, możemy wyciągnąć błędne wnioski. Wiele mądrości na temat kryzysu okazało się mylących. Uderzające jest to, że po czterdziestu, pięćdziesięciu, a nawet sześćdziesięciu latach pojawiły się nowe dowody podważające wcześniej przyjęte wyjaśnienia.
To do czytelnika należy wydanie własnego werdyktu na temat historii kryzysu i tego, ile zawdzięczamy przywódcom politycznym, którzy zapobiegli katastrofie (a także w jaki sposób ich słowa i czyny przyczyniły się do powstania kryzysu). To czytelnik musi dojść do wniosku, jak blisko byliśmy wojny nuklearnej. Niezależnie od tego, jakie wnioski zostaną wyciągnięte, jedna nadrzędna lekcja jest bardzo ważna. Niezależnie od tego, jak oceniamy działania przywódców politycznych i wojskowych, jeden czynnik miał kluczowe znaczenie dla uniknięcia wojny nuklearnej w 1962 roku. Było to szczęście. W październiku 1962 roku ludzkość miała dużo szczęścia. Czy następnym razem będziemy mieli tyle szczęścia?
Ta książka jest wybitnym wkładem w stale rosnącą literaturę na temat prawdziwie historycznego zestawu wydarzeń składających się na "kubański kryzys rakietowy". Podczas gdy eksperci od kryzysu będą zaznajomieni z wieloma kwestiami, z którymi się zetknęli, odkryją prawdopodobnie najlepiej napisaną relację z nich, z pewnością nauczą się czegoś nowego i zostaną poproszeni o zakwestionowanie tego, co uważali za ustalone. - Ken Booth FBA, Distinguished Research Professor, Aberystwyth University.