Kuba Rozpruwacz: The Definitive Casebook

Opinie czytelników

Ogólnie rzecz biorąc, „Kuba Rozpruwacz: The Definitive Casebook” autorstwa Richarda Whittingtona-Egana otrzymała pozytywne recenzje za dogłębne badania i treści informacyjne dotyczące niesławnej sprawy Kuby Rozpruwacza. Podczas gdy wielu czytelników uznało ją za cenny dodatek do ich zrozumienia Rozpruwacza, niektórzy wyrazili obawy dotyczące stylu pisania i struktury książki, szczególnie dla tych, którzy nie są jeszcze zaznajomieni z tematem.

⬤ Dobrze zbadana i zawierająca wiele nowych informacji na temat sprawy Kuby Rozpruwacza.
⬤ Oferuje kompleksowy przegląd różnych teorii i publikacji na temat sprawy.
⬤ Wciągający i zabawny styl pisania, który łączy w sobie humor i wnikliwość.
⬤ Polecana zarówno nowicjuszom, jak i ekspertom w dziedzinie Rozpruwacza.
⬤ Przedstawia rzetelną krytykę różnych autorów i teorii z logicznymi argumentami.

⬤ Styl pisania może być uważany za ciężki lub zbyt złożony dla niektórych czytelników.
⬤ Struktura może czasami nie być spójna, zakładając wcześniejszą znajomość tematu.
⬤ Niektórzy czytelnicy uznali sekcje za powtarzalne lub niepotrzebnie długie.
⬤ Nieodpowiednie dla tych, którzy są nowicjuszami w temacie bez wcześniejszego kontekstu lub wiedzy.

(na podstawie 28 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Jack the Ripper: The Definitive Casebook

Zawartość książki:

Sprawa Kuby Rozpruwacza i jego bestialskich seryjnych morderstw oraz okrutnego okaleczenia pięciu kobiet na wiktoriańskim londyńskim East Endzie jest największą ze wszystkich nierozwiązanych zagadek morderstw. Przez ponad 100 lat paradowała przed nami długa linia kandydatów do krwawych laurów Kuby Rozpruwacza.

Zarówno policjanci, jak i badacze rozpruwacza bezskutecznie próbowali nadać imię cichemu zabójcy bez twarzy. Richard Whittington-Egan, jeden z ojców założycieli poszukiwań, opublikował w 1975 r. swoją książkę Casebook on Jack the Ripper, obecnie chętnie poszukiwaną, ale od dawna niedostępną i praktycznie nieosiągalną (z wyjątkiem gigantycznych cen), w której udokumentował historię, zbrodnie, śledztwa i śledczych.

Zawarł również kilka zupełnie nowych odkryć i punktów, takich jak prawdziwa historia nerki w torbie nerkowej pana Luska, o której błędnie mówiono, że należy do Catherine Eddowes (ofiara Kuby Rozpruwacza nr 4). Niekończący się koszmar Kuby Rozpruwacza toczy się dalej, niepowstrzymany, a teraz Richard Whittington-Egan, w całkowicie zmienionym i znacznie powiększonym wydaniu Casebook z 1975 roku, spojrzał z dłuższej perspektywy na teorie i osobistości, które je wspierały, od czasu morderstw aż do dnia dzisiejszego.