Ocena:
Pamiętnik Vicki Tapia, „Ktoś ukradł moje żelazko”, zawiera wnikliwą i szczerą relację z jej podróży jako opiekunki swoich rodziców zmagających się z chorobami Alzheimera i Parkinsona. Książka jest chwalona za wciągający styl pisania, humor i szczerość w zmaganiach z opieką, oferując zarówno emocjonalne połączenie, jak i praktyczne porady dla czytelników. Przemawia zarówno do tych, którzy są zaznajomieni z opieką nad osobami cierpiącymi na demencję, jak i do szerszej publiczności poszukującej fascynującej narracji.
Zalety:⬤ Wciągający styl pisania
⬤ dostarcza praktycznych wskazówek dla opiekunów
⬤ humorystyczny i szczery portret demencji
⬤ emocjonalny oddźwięk
⬤ oferuje wsparcie dla osób w podobnej sytuacji
⬤ dobrze skonstruowana z pouczającymi lekcjami na końcu rozdziałów
⬤ zrozumiała dla czytelników mających do czynienia z członkami rodziny cierpiącymi na demencję.
⬤ Niektórzy czytelnicy wyrazili, że czuli się nieco wypaleni tematem choroby Alzheimera przed lekturą
⬤ może wywoływać silne emocje, z którymi niektórym czytelnikom może być trudno się zmierzyć
⬤ istnieją różne doświadczenia z opiekunami, co wskazuje, że podejście zawarte w książce może nie mieć uniwersalnego zastosowania.
(na podstawie 87 opinii czytelników)
Somebody Stole My Iron: A Family Memoir of Dementia
Poruszanie się po wodach demencji może być przerażające, wyzwalając niezliczone emocje dla wszystkich zaangażowanych. Po tym, jak u matki Vicki Tapia zdiagnozowano chorobę Alzheimera, a następnie u jej ojca demencję związaną z chorobą Parkinsona, starała się znaleźć praktyczne, pomocne informacje, które mogłyby oświetlić jej drogę. Książka "Ktoś ukradł moje żelazko" zaczęła się jako pamiętnik, który miał pomóc jej poradzić sobie z chorobą, ale z czasem stała się drogowskazem dla innych. Oferuje on wgląd w życie jej rodziny, gdy płynęli na falach demencji, czasami żeglując, innym razem wywracając się. Ten wciągający pamiętnik zawiera przydatne informacje od ekspertów w dziedzinie badań nad chorobą Alzheimera, osobiste lekcje, których autorka nauczyła się po drodze, oraz pomysły i wskazówki dotyczące radzenia sobie z codziennymi wzlotami i upadkami demencji.
"Pamiętnik Vicki Tapia o upadku życia jej rodziców z powodu choroby Alzheimera jest wstrząsającym opisem stopniowego rozpadu i zakończenia życia dwojga ludzi w zaawansowanym wieku. Jest to również pełen miłości pamiętnik córki, żmudna opowieść o postępie demencji, z jej smutną, zabawną, tajemniczą, zaskakującą, irytującą i frustrującą serią incydentów. Na końcu każdego rozdziału Tapia podsumowuje, czego nauczyła się ze swojego doświadczenia i jak, z perspektywy czasu, można było to poprawić, zapewniając doskonały praktyczny przewodnik dla czytelnika. Ta książka jest zarówno czarującą współczesną opowieścią, jak i nieocenionym źródłem informacji."
-Valerie Hemingway, autorka Biegnąca z bykami, Moje życie z Hemingwayami.
