Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka „Who Put This Song On?” śledzi losy Morgan, 17-letniej Afroamerykanki zmagającej się z depresją, lękiem i poczuciem przynależności na głównie białym, konserwatywnym chrześcijańskim przedmieściu. Czytelnicy chwalą autentyczne przedstawienie kwestii zdrowia psychicznego, rasy i walki o tożsamość, głęboko łącząc się z doświadczeniami Morgan. Niektórzy recenzenci zauważyli jednak brak nadrzędnej fabuły i mieli wrażenie, że od czasu do czasu książka przeskakuje pomiędzy tematami.
Zalety:⬤ Niesamowicie namacalna historia, która rezonuje z czytelnikami.
⬤ Autentyczne i wiarygodne przedstawienie depresji i stanów lękowych.
⬤ Głęboka eksploracja rasy i tożsamości, zwłaszcza w środowisku, w którym dominują biali.
⬤ Dobrze napisany, z żywym głosem, dzięki czemu postacie są prawdziwe.
⬤ Pobudza do refleksji i dyskusji na temat zdrowia psychicznego, szczególnie w zmarginalizowanych społecznościach.
⬤ Rola muzyki w radzeniu sobie i odkrywaniu siebie jest pięknie przedstawiona.
⬤ Polecana dla nastolatków ze względu na wgląd w zmagania okresu dojrzewania.
Wady:⬤ Niektórzy czytelnicy uznali fabułę za meandrującą i pozbawioną wyraźnego kierunku.
⬤ Okazjonalne niezręczne odniesienia, które mogą nie pasować do okresu.
⬤ Przedstawienia używania narkotyków i alkoholu mogą nie trafić do wszystkich czytelników.
⬤ Niektórzy mieli trudności z utrzymaniem zaangażowania młodszych czytelników, prawdopodobnie ze względu na preferencje.
⬤ Format pamiętnika w powieści może nie działać dla wszystkich, z mieszanymi uczuciami co do jego skuteczności.
(na podstawie 29 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Who Put This Song On?
Zawartość książki:
"Niesamowicie lekceważąca, głośno śmieszna i przejmująco szczera.” --Elizabeth Acevedo, laureatka National Book Award i autorka bestsellera New York Timesa The Poet X.
W duchu potężnych lektur, takich jak The Hate U Give i The Poet X, pojawia się doskonała powieść poetki Morgan Parker o czarnoskórej nastolatce poszukującej swojej tożsamości, gdy świat wokół niej postrzega jej depresję jako brak wiary, a czerń jako coś, co należy grzecznie zignorować.
Uwięziona na słonecznych, dusznych, małomiasteczkowych przedmieściach siedemnastoletnia Morgan wie, dlaczego chodzi na terapię. Nie potrafi zliczyć, ile razy była jedyną nie-białą osobą na nocowaniu, dokuczano jej z powodu „dziwnych” strojów i mówiono, że nie jest „naprawdę” czarna. Poza tym większość lata spędziła płacząc w łóżku. Więc to też.
Ostatnio ma wrażenie, że cały świat słucha tego samego okropnego utworu na okrągło - i mówi im, jak mają się czuć, na kogo głosować, w co wierzyć. Morgan zastanawia się, kiedy może wyłączyć tę piosenkę i zacząć żyć dla siebie?
Luźno oparty na jej własnym nastoletnim życiu i pamiętnikach, ten niesamowity debiut wielokrotnie nagradzanej poetki Morgan Parker sprawi, że czytelnicy wstaną i będą kibicować dziewczynie na tyle odważnej, by żyć na własnych warunkach - i dla siebie.
„Morgan Parker włączyła TĘ piosenkę - i mam nadzieję, że nigdy jej nie wyłączy.” --Nic Stone, autor bestsellerów New York Timesa Dear Martin i Odd One Out.
„Triumfalne pierwsze wrażenie w przestrzeni YA.” -- Entertainment Weekly.
„Niezwykle szczera, głęboka opowieść o dojrzewaniu dziewczyny”. Refinery29.
