Kto ukradł moją emeryturę? Jak powstrzymać grabież

Opinie czytelników

Ogólnie rzecz biorąc, książka jest uznawana za wartościową i pouczającą lekturę na temat kwestii emerytalnych, podnoszącą świadomość na temat problemów z zarządzaniem emeryturami i szerszych implikacji dla społeczeństwa. Pomimo jej zalet, niektórzy czytelnicy zauważyli brak nowych treści w porównaniu z poprzednimi pracami Kiyosakiego i skrytykowali strukturę książki i jej redundancję.

Wielu czytelników uznało książkę za pouczającą i prowokującą do myślenia, doceniając jej pilne przesłanie dotyczące wad zarządzania emeryturami. Styl pisania jest wciągający i łatwy do zrozumienia, co sprawia, że dla niektórych jest to książka wciągająca. Książka jest chwalona za otwierający oczy wgląd w systemy finansowe i potrzebę proaktywnego podejścia do emerytur.

Krytycy wskazywali, że książka czasami wydaje się powtarzalna, szczególnie dla osób zaznajomionych z wcześniejszymi pracami Kiyosakiego. Struktura jest postrzegana jako niezręczna ze względu na wypowiedzi autorów, które zdaniem niektórych osłabiają wpływ wiedzy Siedle. Dodatkowo, wielu czytelników uważało, że Kiyosaki skupił się na swojej narracji „Bogatego ojca”, odwracając uwagę od krytycznych kwestii będących przedmiotem dyskusji.

(na podstawie 48 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Who Stole My Pension?: How You Can Stop the Looting

Zawartość książki:

Szacuje się, że w samych Stanach Zjednoczonych jest ponad 50 milionów emerytów. Podobnie jak Stany Zjednoczone, Wielka Brytania, Japonia, Włochy, Niemcy i wiele innych krajów na całym świecie ma poważne problemy z wypłacalnością swoich funduszy emerytalnych. Who Stole My Pension? został napisany, aby dać im wskazówki, zasoby i narzędzia, aby mogli podjąć działania... i powstrzymać grabież. Znajdujemy się na wczesnym etapie największego kryzysu emerytalnego w historii naszego kraju, a nawet całego świata. Według Światowej Organizacji Zdrowia oczekuje się, że do 2050 roku prawie dwa miliardy ludzi na całym świecie przekroczy wiek 60 lat, co stanowi ponad trzykrotność liczby z 2000 roku. Na dobre i na złe, nigdy wcześniej na Ziemi nie żyło więcej osób starszych. Jedno jest pewne: Nicnierobienie - siedzenie z założonymi rękami, mając pewność, że czek emerytalny jest „na poczcie” - nie jest opcją. To ryzyko, na które nie można sobie pozwolić. Według Edwarda Siedle'a, byłego prawnika Komisji Papierów Wartościowych i Giełd Stanów Zjednoczonych i wiodącego amerykańskiego eksperta w dziedzinie grabieży emerytur, „w nadchodzących dziesięcioleciach będziemy świadkami, jak setki milionów osób starszych na całym świecie, w tym amerykańskie Baby Boomers, popadają w ubóstwo.

Zbyt słabi, by pracować, zbyt biedni, by przejść na emeryturę, staną się „nową normalnością” dla wielu osób w podeszłym wieku”. Kiyosaki, który podobnie jak Siedle dostrzegł nadchodzący kryzys wiele lat temu, uzupełnia fakty i statystyki przedstawione przez Siedle strategiami dotyczącymi tego, jak emeryci mogą przejąć kontrolę - nie tylko nad swoimi emeryturami, ale także nad swoją finansową przyszłością. Kiyosaki pisze o tym, że jego ojciec, wysoko wykształcony człowiek, którego nazywa biednym ojcem, nie był biedny, dopóki nie stracił pracy, wypłaty i emerytury. „Jego doktorat nie mógł go uratować” - mówi Kiyosaki, który poświęcił swoje życie nauczaniu i propagowaniu wiedzy finansowej. W książce „Kto ukradł moją emeryturę?” autorzy skupiają się na najbardziej niezrozumianej i ignorowanej przyczynie kryzysu emerytalnego: niewłaściwym zarządzaniu emeryturami i inwestycjami. Winowajcy, którzy grabią emerytury nauczycieli szkół publicznych, strażaków, policjantów, a także pracowników sektora prywatnego, znajdują się na Wall Street. Kasyna na Wall Street pobierające wysokie opłaty za grę w ryzykownych funduszach hedgingowych i innych inwestycjach spekulacyjnych, skandaliczne konflikty interesów w branży inwestycyjnej i jawne łamanie prawa. Kto ukradł moją emeryturę? to dogłębna ocena kryzysu emerytalnego, z którym boryka się dziś świat i tego, co miliony pracowników na całym świecie - którzy spodziewali się dochodu emerytalnego po przejściu na emeryturę - mogą z tym zrobić.

Autorzy opisują historię niepowodzeń emerytalnych, niedoświadczonych zarządów, hazardu, grabieży i innych przerażających historii - koncentrując się na krokach, które pracownicy i emeryci mogą podjąć, aby szybko ustalić, czy emerytura jest źle zarządzana, a także konkretne kroki, które mogą podjąć, aby zakończyć dziesięciolecia złego zarządzania emeryturami. Szczegółowo opisują krytyczne pytania, które mogą zadawać emeryci - oraz wskazówki dotyczące tego, jak postępować zgodnie z tym, czego się dowiedzą.