Kto to może być o tej porze?": Opublikowano również jako „Wszystkie niewłaściwe pytania: Pytanie 1"”

Opinie czytelników

Recenzje książki „Who Could That Be at This Hour?” autorstwa Lemony'ego Snicketa ujawniają szereg opinii. Wielu czytelników wyraża zachwyt nad wyjątkowym głosem i humorem Snicketa, porównując go pozytywnie do jego poprzedniego dzieła, „Serii niefortunnych zdarzeń”. Jednak niektórzy czytelnicy czują się rozczarowani nagłym zakończeniem książki i brakiem rozwiązania, pozostawiając ich niespełnionych. Ogólnie rzecz biorąc, książka charakteryzuje się dziwacznymi postaciami, intrygą i kwintesencją dowcipu Snicketa, choć ma swoje problemy z tempem i powtarzającymi się elementami fabuły.

Czytelnicy doceniają charakterystyczny głos Snicketa, czarny humor, wciągające postacie i intrygujące zwroty akcji. Książka jest postrzegana jako zabawna i rozrywkowa, przypominająca wcześniejsze prace Snicketa, dzięki czemu jest przyjemna zarówno dla nowych czytelników, jak i fanów poprzedniej serii. Wiele recenzji podkreśla sprytną grę słów i słownictwo, dzięki czemu jest to dobra lektura zarówno dla dzieci, jak i dorosłych.

Krytycy zauważają, że książka wydaje się niekompletna, brakuje jej rozwiązania i zakończenia, co prowadzi do rozczarowania. Niektórzy uważają, że tempo jest powolne, a fabuła powtarzalna, co nasuwa porównania do „Serii niefortunnych zdarzeń” bez tej samej głębi. Co więcej, niektórzy czytelnicy uważają, że pisarstwo może stać się zbyt sprytne, czasami poświęcając treść na rzecz stylu.

(na podstawie 410 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

who Could That Be at This Hour?": Also Published as "all the Wrong Questions: Question 1""

Zawartość książki:

Zanim Baudelaire'owie zostali sierotami, zanim zetknął się z Serią Niefortunnych Zdarzeń, a nawet przed wynalezieniem Netflixa, Lemony Snicket był chłopcem odkrywającym tajemnice świata.

W zanikającym mieście, z dala od kogokolwiek, kogo znał lub komu ufał, młody Lemony Snicket rozpoczął praktykę w organizacji, o której nikt nie wie. Zaczął od zadawania pytań, które nie powinny zaprzątać jego głowy.

Teraz napisał relację, która nie powinna zostać opublikowana, w czterech tomach, których nie należy czytać. To jest pierwszy tom.