Kto teraz boi się państwa opiekuńczego?

Oryginalny tytuł:

Who's Afraid of the Welfare State Now?

Zawartość książki:

Książka ta bada przede wszystkim reakcje polityki społecznej na Wielką Recesję, trajektorie reform, które przetoczyły się przez Europę w ciągu ostatniej dekady, z ostatnim rozdziałem, który koncentruje się na zarządzaniu opieką społeczną w związku z Covid-19.

Krach z 2008 r. oznaczał krytyczny test warunków skrajnych dla europejskich państw opiekuńczych, z dramatycznymi reperkusjami, w tym ogromnym wzrostem bezrobocia, pogłębieniem się nierówności płac i dochodów oraz rosnącym ubóstwem.

Wzrost deficytów fiskalnych i długu publicznego, wymagany w celu zapobieżenia załamaniu gospodarczemu, zmusił decydentów politycznych do dokonania bolesnych cięć w usługach socjalnych w celu wzmocnienia finansów publicznych, zagrażając tym samym wsparciu socjalnemu dla słabszych grup społecznych. Ogólny zakres reakcji polityki społecznej jest niejednorodny, zróżnicowany i nierówny. W niektórych przypadkach reakcji na Wielką Recesję towarzyszyły głębokie konflikty społeczne, podczas gdy w innych niepopularne środki zarządzania kryzysowego uzyskały szerokie poparcie partii opozycyjnych, związków zawodowych i organizacji pracodawców.

Równolegle do poważnych cięć, podjęto zdecydowane próby odbudowy programów i instytucji społecznych, dostosowania repertuaru polityk - nie tylko na poziomie krajowym, ale także na poziomie UE - do nowych realiów gospodarki opartej na wiedzy i starzejącego się społeczeństwa. Ogólnie rzecz biorąc, długie lata 2010 pokazały, że przyszłość pracy i dobrobytu jest w naszych rękach: jest całkowicie możliwe ukształtowanie tej przyszłości w taki sposób, aby zapewnić integracyjne zabezpieczenie społeczne, osiągnąć wysoki poziom zatrudnienia, rozwijać i utrzymywać ludzkie zdolności w ciągu całego życia oraz zwalczać ubóstwo i nierówności.