Ocena:
Książka „Who Owns Native Culture?” autorstwa Michaela Browna stanowi wnikliwą analizę złożoności związanych z własnością kulturową, szczególnie z perspektywy prawa i antropologii. Podejście Browna łączy studia przypadków i zniuansowane spojrzenie na negocjacje, opowiadając się za elastycznością w stosunku do sztywnych ram prawnych. Książka została doceniona za czytelność i wyważone rozważania na temat praw tubylców i szerszych kwestii kulturowych, choć niektórzy czytelnicy uważają, że brakuje jej systematycznego traktowania.
Zalety:⬤ Łączy perspektywę prawną i społeczną/antropologiczną.
⬤ Przystępny i czytelny styl pisania.
⬤ Zachęca do prowadzenia zniuansowanych negocjacji ponad ścisłymi ramami prawnymi.
⬤ Oferuje cenne studia przypadków i przykłady z życia wzięte.
⬤ Promuje zrozumienie rdzennej perspektywy własności kulturowej.
⬤ Niektóre sekcje mogą wydawać się stronnicze lub promocyjne, szczególnie w odniesieniu do konkretnych studiów przypadków.
⬤ Brak systematycznego podejścia, co może frustrować czytelników poszukujących kompleksowej analizy.
⬤ Potencjalnie kontrowersyjne stanowisko w kwestii dziedzictwa kulturowego, które może nie zadowolić zwolenników twardego stanowiska.
⬤ Niektóre informacje mogą być postrzegane jako przestarzałe.
(na podstawie 6 opinii czytelników)
Who Owns Native Culture?
Praktyczne i artystyczne wytwory rdzennej ludności przenikają codzienne życie w krajach osadniczych, od elementów wzornictwa na naszych ubraniach po fabuły książek, które czytamy naszym dzieciom. Rzadko jednak społeczności tubylcze czerpią korzyści materialne z tego wykorzystania ich dziedzictwa, co napędza rosnący opór wobec tego, co niektórzy potępiają jako "kradzież kulturową".
Who Owns Native Culture? dokumentuje wysiłki rdzennej ludności na rzecz przedefiniowania dziedzictwa jako zastrzeżonego zasobu. Michael Brown zabiera czytelników do miejsc, w których rdzenni mieszkańcy bronią tego, co uważają za swoją własność kulturową: sala sądowa w Darwin w Australii, gdzie aborygeński artysta i przywódca klanu wnoszą pozew przeciwko firmie tekstylnej, która narusza sztukę sakralną.
Archiwa i muzea w Stanach Zjednoczonych, gdzie indiańskie plemiona starają się uzyskać kontrolę nad wczesnymi fotografiami i nagraniami dźwiękowymi zebranymi w ich społecznościach.
A także meksykański stan Chiapas, miejsce bioposzukiwania, którego legalność jest kwestionowana przez działaczy na rzecz praw tubylców.
Skupiając się na złożoności rzeczywistych przypadków, Brown rzuca światło na rdzenne roszczenia w różnych dziedzinach - religii, sztuce, świętych miejscach i wiedzy botanicznej. Odnajduje zarówno prawdziwą niesprawiedliwość, jak i niepokojącą tendencję do naśladowania prywatyzacyjnej logiki wielkich korporacji wśród obrońców rdzennej ludności.
Autor proponuje alternatywne strategie obrony dziedzictwa wrażliwych społeczności tubylczych bez blokowania otwartej komunikacji niezbędnej do życia pluralistycznych demokracji. Who Owns Native Culture? to żywe, przystępne wprowadzenie do kwestii własności kulturowej, prywatności grupowej, własności intelektualnej i odzyskiwania rdzennej tożsamości.
