Kto dał Pintę Santa Marii? Gorączkowe choroby w umiarkowanym świecie

Opinie czytelników

Książka „Who Gave Pinta to the Santa Maria” oferuje humorystyczną, ale pouczającą eksplorację tego, jak choroby wpłynęły na historię ludzkości. Podczas gdy niektórzy czytelnicy doceniają zabawne podejście i nowe spojrzenie na choroby, inni uważają, że struktura jest chaotyczna i brakuje jej głębi w niektórych obszarach.

⬤ Poważne tematy są przedstawione z odpowiednim humorem.
⬤ Dostarcza nowych informacji i spostrzeżeń, zwłaszcza w odniesieniu do chorób przenoszonych przez stawonogi.
⬤ Wciągający styl pisania, który sprawia, że złożone tematy stają się przystępne.
⬤ Skłania czytelnika do zastanowienia się nad przyszłym wpływem chorób.

⬤ Książka jest chaotyczna i może być myląca, przez co trudno ją śledzić.
⬤ Pozostawia wiele pytań bez odpowiedzi i nie zgłębia tematów dogłębnie.
⬤ Niektórzy czytelnicy uznali pierwszą część za mniej interesującą w porównaniu do drugiej, skupiającej się na chorobach stawonogów.
⬤ Zauważono drobne nieścisłości historyczne.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Who Gave Pinta to the Santa Maria?: Torrid Diseases in a Temperate World

Zawartość książki:

Przeszłość - i teraźniejszość - mówią nam, że choroby tropikalne są tak samo amerykańskie jak atak serca; żółta febra żyła szczęśliwie przez wieki w Filadelfii. Malaria dobrze czuła się w Waszyngtonie, nie wspominając o Karolinie, gdzie od razu ją opanowała. Wirus Ebola zatrzymał się w Baltimore, a meksykański świński tasiemiec zadomowił się wśród ortodoksyjnych Żydów na Brooklynie.

Ta książka zaczyna się od małych stworzeń, które pierwsi amerykańscy imigranci przywieźli ze sobą podczas długiej wędrówki z Syberii 50 000 lat temu. Przechodzi do całego tego niechcianego bagażu, który przepłynął wraz z Hiszpanami, Francuzami i Anglikami i zabił rdzennych Amerykanów w ogromnej liczbie w XVI i XVII wieku. (Wygląda na to, że rdzenni Amerykanie zemścili się, przenosząc syfilis - w tym Pinta, zadziorną odmianę syfilisu - z powrotem do Europy wraz z powracającymi żeglarzami Kolumba). )

Nie doceniono również w pełni wpływu tych chorób na ludzi i gospodarkę. Czy niewolnictwo trwało tak długo, ponieważ Afrykanie byli częściowo odporni na malarię i żółtą febrę, podczas gdy biali z Południa zapadali na te choroby tysiącami?

W końcowych rozdziałach Robert S. Desowitz przeprowadza nas przez Dobre Dzieła XX wieku, Kid Rockefellera i walczącego tęgoryjca oraz powrót malarii; i oferuje spojrzenie w przyszłość z mnóstwem "robaków dnia zagłady" i odrzutowych wirusów, które sprawiają, że życie tam jest dosłownie dżunglą.